Ze gaat gekleed in het zwart, mannen gaan voor haar door het vuur. Jaloerse blikken zijn haar deel. Ze loopt niet, ze schrijdt. Nooit hoor ik haar lachen, eeuwige droefheid siert haar gelaat. Als de avond valt verschijnt ze in mijn huis. Ik kleed haar uit. We kijken elkaar aan en zwijgen. Haar jurk glijdt van haar gladde lijf en valt met een zucht op de grond. Haar lichaam glimt me tegemoet en ik streel haar. Ze opent zich en dan geeft ze al haar geheimen bloot. Ze kreunt zachtjes in mijn oor, de beelden die ze oproept zijn haarscherp. Een stem gromt, de bas zwelt aan. Een gitaar, een drum. De band speelt. De temperatuur neemt toe. Ik geniet van wat ze me laat zien, haar slanke lijfje draait en draait en draait. Er is muziek, er is beeld, het is feest. Twee levens later is het afgelopen en help ik haar in haar jurk. Vang nog net een glimp op van haar buste, vlak voordat haar jurk zich sluit. Dan knipper ik met mijn ogen en is ze weg. Het geeft niet, morgenavond zie ik haar weer. Haarscherp. En bloedmooi.
mij=Glitterhouse / Munich
Sixteen Horsepower is voor mensen die The Gun Club niet kennen.
(ik kende ze tot voor kort ook niet, trouwens)
Wat een aperte onzin!
16 Horsepower is een geweldige band , ook al heb je The Gun Club in je platenkast staan . David Eugen Edwards is wel door Jeffrey Lee Pierce beïnvloed . Op de live cd “Hoarse” staat ook een Gun Club cover : Fire Spirit.
Zo! Dat is nog eens een snelle reactie! 😉