Het dreigde voor mij zo’n ‘vroeger-was-alles-beter’-band te worden. Misschien was Dream Theater dat eigenlijk al sinds het moment dat Kevin Moore de band verliet. Met zijn opvolgers en hun albums werd ik nooit echt vriendjes. Ik had Dream Theater al opgegeven. Maar ziedaar, tot mijn eigen verbazing vind ik hun nieuwe album Octavarium zowaar goed. Wat vooral opvalt is dat er meer lucht in de nummers zit en de algemene toonzetting meer ingetogen is en opvallende rol voor toetsenist Jordan Rudess. Ik heb niet continu het gevoel dat er een bataljon arpeggio’s, hamersolo’s, fills, roffels en andere ellende me om de hoek staat op te wachten om me genadeloos neer te sabelen. Octavarium opent redelijk rustig met “Roots of All Evil” – om daarna natuurlijk wel het gas open te draaien en goed te hakken, maar het benauwt me niet. Daarna volgt een ballad die maar net in de schaduw hoeft te staan van “Surrounded” en “Space-Dye Vest”. Ik ben dan al bijna van mijn stoel gelazerd van verbazing. Hebben ze het licht gezien? Snel verder! “These Wall”, “Walk Beside Me”, “Panick Attack” en “Never Enough” – ik denk even ‘Hè, Muse?’ bij die laatste! – prima in balans allemaal. Hier en daar lekker hard, maar ik grijp nog steeds niet naar de ibuprofen, laat staan de uitknop. Nog meer verbazing dus. Ook in de afsluitende twee lange (11 en 24 minuten) tracks erger ik me nergens aan het spierballenvertoon van de heren. Het blijft tenslotte wel progmetal en wat mij betreft kunnen ze hun plek op de troon weer innemen. Maak ik vast een buiging.
mij=Atlantic / Warner
Dat is goed nieuws, ik ga eens luisteren.
Moet je zekers doen, Ronald. Helemaal als je dezelfde frustratie kende als ik bij de vorige albums.
‘t blijft een ‘nog-even-wennen’ album voor mij.
Maar het zal ongetwijfeld wel goedkomen 🙂
met dank voor de tip. ik was na de vorige plaat en het vorige optreden in ahoy afgehaakt, maar dit is een gigantische stap terug richting het dream theater zoals ik het graag hoor. en 11 oktober ben ik in amsterdam.
bedankt!
Beter dan Train of Thought (ontspoord, om die plaat in één woord te omschrijven) maar nog steeds ‘vroeger-was-alles-beter’. Het lijkt zo makkelijk om Jordan Rudess de schuld te geven, maar ook qua tekst is het minder. Die eerste 4, 5 cd’s kan ik zo meezingen, van het huidige werk blijft er na meerdere beluisteringen helemaal niets hangen.
Bijna 2 maanden in bezit, keer of 25 gedraaid en nog steeds geen kippenvel. Vreselijke teksten ook.
Hopelijk wordt de volgende weer echt een goede DT CD.
Gewoon goed, niet geweldig zoals images and words en scenes, maar gewoon goed.
Octavarium is net als change of seasons een geweldige klassieker. The Root of all Evil maakt het drieluik samen met glass prison en dying soul nu compleet.
Luister naar het complete werk van the Dreamers en je kan maar 1 conclusie trekken….. Top in de prog-rock wereld. nooit overtroffen…met als absolute hoogtepunt… het 24 minuten durende Octovarium.. Ieder heeft zijn favoriete en minder favoriete albums…. maar Dream Theater Rules….
Net als Mike 2 maanden in het bezit, alleen heb ik deze CD nog niet zo vaak gedraaid. Waarom, ik kan er niet aan wennen. Met name het nummer (I Walk Beside You) wat een zeik nummer is dat zeg. En de rest ach, waar heb ik dat vaker gehoord. Ik draai het oudere werk van de heren meer dan deze (voor mij) zwakke CD.
10 Oktober was in een woord GEWELDIG!!
En ik ga vanavond weer…..volgens James is er een f@cking amazing surprise………kan niet wachten.
Over alle “critics” : Het blijft experimentele rock, supertechnisch tegen het onmenselijke aan dus af en toe weerstand uit onze “simpele” hersentjes is niet vreemd. Onovertroffen zijn ze daardoor sowieso wél!
Laatste album luistert makkelijk weg!
Nog’s 20 jaar please!
Het concert was helemaal fantastisch. Wat een show zetten die jongens neer.
Naarmate ze meer albums maken en ouder worden, gaan ze meer experimenteren met verschillende stijlen.
En dan zit er wel eens iets tussen dat niet zo lekker valt. Hoewel ook Train of Thought voor mij zeker een paar juweeltjes bevat.
Bij Rush zag je hetzelfde gebeuren. Ook een stel dat al een aantal jaar meegaat
Deze CD kende ik niet voordat ik naar het concert ging, maar heb hem daar meteen gekocht.
Het is zeker geen Train of Thought, maar ik vind het een goede cd. Toch een hoop verassingen te horen via de koptelefoon.
Teksten zijn misschien niet in alle gevallen even sterk (idd Walk beside you is wat te zoet voor mijn smaak) maar daar zijn in het DT-verleden wel meer voorbeelden van te vinden. Muziek maakt voor mij een hoop goed.
AL met al hebben ze, vind ik, toch weer een goed album opgeleverd, waar ik nog zeker vaker naar zal luisteren.
octovarium….10 en 11 oktober heineken music hall
Wat een band…Ik was bij het allereerste optreden van ze in Nederland in Vredenburg (images en words tour) en viel toen al om van verbazing.Daarna bijna niks meer gemist..wat een groei hebben deze jongens doorgemaakt…met indrukwekkende albums en nog veel meer verbazende optredens. Van vredenburg naar noorderlicht naar de rijnhal naar de maaspoort naar ahoy en uiteindelijk 2 x een bomvolle music hall waar ze hun voorlopige hoogtepunt in Nederland hebben gehad. Wat een band ..wat een klasse…wat een setlist… Als je beide avonden bent geweest…bijna 6 uur muziek met maar twee dezelfde nummers… Dan hebben we het nog niet eens over Theresa Thomason en de “spirit carries on” ……
Holland loves Dream Theater….
hallo
ik ben een grote fan van dream theater, en heb nog geen enkel optreden gemist, hun optreden van vorig jaar in oktober, hun promo tour voor de cd octavarium vond ik mega goed,ik luister iedere dag naar muziek van hen, ik ga slapen er mee en ik sta er mee op het mooist gezegt
ik heb dt leren kennen via een vriend, die heeft me iets nieuws leren kennen, en ik heb er nog geen moment spijt van gehad
big greetz
Dream Theater kiest steeds meer voor de makkelijke weg, door een rif te kiezen en daar een beetje op te filosoferen. Weg de tempowisselingen en humoristische uitstapjes. de teksten zijn bovendien matig. Dream Theater gaat achteruit, hoewel ze 11 oktober in de Bijlmer Bier Bak aardig goed waren.
Geloof mijn ogen niet. Mensen die kritiek hebben op deze superband, die vanaf het begin van zijn bestaan het ALLERBESTE laat zien, horen en voelen, wat een band kan produceren.
Let wel….. deze mannen spelen al sinds MEER dan 20 jaar en zijn qua bezetting (ieder voor zich op zijn eigen instrument) het allerbeste wat de mensheid ooit heeft gehad/ en zal krijgen. Noem mij maar een musici, die een van deze mensen overtreft!! Speciale aandacht voor John Myung… buitenaards gewoon. Nooit vertoont, nooit meer te overtreffen.
Dream Theater rules……………
@Jack: kom kom Myung is goed, maar d’r zijn zat minstens zulke bekwame zo niet betere bassisten. En helaas is een goede muzikant nog geen garantie voor voede muziek.
tsssss wat een negatieve praat allemaal over zo’n topband. ga eerst maar eens goed luisteren voor dat je comentaar levert!!! het was, is en blijft een geniale band
Wat een gezeik allemaal over dt….
Ik luister nu ruim 2 jaar naar dt en kheb zo’n beetje alles geluisterd wat ze hebben gemaakt…
Naar mijn mening hebben ze eigenlijk geen slechte nummers gemaakt. Train Of Thought was trouwens geweldig imho, wat meer richting metal, maar met nummers als as i am, this dying soul en in the name of god kun je er niet onderuit dat t een supervet album is.
Nja, in principe is alles wat ze hebben gemaakt goed, maar ik vind de beste cd’s van hun Images And Words (Under a glass moon en Metropolis Part 1), SDoIT(The Glass Prison, The Great Debate en Solitary Shell) en hun allerbeste werk is toch wel Scenes From A Memory, met onder andere Overture 1928/Strange Deja Vu, Beyond This Life, Home, The Dance Of Eternity en natuurlijk The Sprit Carries On. En Falling Into Infintity zie ik hier nergens genoemd, maar dat album met Derek Sherinian is super, (net zoals A Change Of Seasons en Ytse Jam(die was nog met Kevin))
Btw, ze zouden na het uitbrengen van hun nieuwe album toch ook weer in Nederland optreden? Weet iemand waar, wanneer, hoe laat en wanneer de voorverkoop begint?
@Equinoxe: Ik luister al 15 jaar naar Dream Theater, misschien is dat het verschil? Maar als jij denkt dat je het beter weet, tja, even goede vrienden hoor.
Ik vind Dream Theater de beste progmetal band ter wereld. En ik luister al tien jaar naar ze.
Wat een beheersing van instrumenten.
Ik vind alle albums goed maar moet toch ff zeggen dat nadat Jordan Rudess erbij is gekomen de albums ook mooier werden. En Train of Thought is mischien iets harder maar toch en vet album !!!
Ik ben het helemaal met Devin eens. De albums die samen met Jordan Rudess gemaakt zijn, spreken mij veel meer aan dan de voorgaande albums. Nu heb ik alle albums, en ik luister naar allemaal, maar de albums die zijn uitgebracht sinds ‘Scenes’, blijven toch wel favoriet 🙂