Foo Fighters – In Your Honor

De mevrouw die in de trein tegenover mij zit kijkt verstoord op. Ik volg haar blik en zie m’n knieën heftig bewegen. Luchtdrummen pur sang. Verontschuldigend kijk ik haar aan en ik zet mijn voeten in rust naast elkaar op de coupévloer. Terwijl mijn blik door het oneindig laagland waart geniet ik verder van de klanken van Foo Fighters’ In Your Honor. Het is weer een echte. Stuwend drumwerk, Dave Grohl die zijn idool Frank Black naar de kroon steekt met zijn ingehouden gebrulde zang op een cd die vooral hard gedraaid moet worden. En ijzersterke melodieëen natuurlijk. De voorspelbaarheid is inmiddels behoorlijk groot en desondanks verveelt het geen moment. De Foo Fighters hebben hetzelfde als AC/DC: het is uit duizenden herkenbaar en toch weten ze er steeds weer een ijzersterke riff of hook in te proppen, waardoor het steeds weer een feestje is. En op het moment dat je je verzoend hebt met die Foo Fighters en nooit meer iets anders verwacht, stoppen ze er ineens een rustige cd bij! Nou ja, “One loud, One not so loud”, zoals ze het zelf noemen. Aanvankelijk was deze grotendeels akoestische cd bedoeld als solo-cd van Grohl, maar terecht is het alsnog een bandplaat geworden. De eerste nummers van die cd zijn in lijn met wat we van de Foo Fighters-ballads kennen. Meer onderhuidse spanning dan ontspannen deuntjes, zeg maar. De spaarzame maar sfeervolle pianoklanken uit het eerste nummer zijn echter al een indicatie dat er meer aan zit te komen. De grootste verrassing is wel het bijna loungy jazzdeuntje met achtergrondzang en piano van Norah Jones. Dat Foo Fighters niet Dave Grohl met ingehuurde muzikanten is, blijkt uit “Cold Day in The Sun”, waar drummer Taylor Hawkins de zang voor zijn rekening neemt. Deze dubbel-cd is voorspelbaar én verrassend, en in allebei de gevallen is daar niets mis mee. En de mevrouw tegenover mij heeft pech. Inmiddels bewegen álle ledematen mee…


mij=BMG / Sony

13 reacties

  1. Michael

    Deze plaat wordt toch veel afgekraakt in de recensies, beetje vreemd vind ik, zitten veel lekkere nummers op en als je er voor in the mood bent, is de 2de acoustische cd ook erg lekker.

  2. samuel

    In your honnor is de beste en regelmatigste cd van de foo’s tot nu toe de vorige cd one by one had wel supergoede nummers zoals all my life en low maar ze werden te veel afgewisseld met slechtere nummmers zoals halo in your honnor daarentegen heeft geen enkel minder nummer waardoor ze nog meer rocken dan ooit te voren.
    Foo fighters zijn heftige shit
    dave grohl rocksss

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven