Je kunt nog beter drummer van Keane zijn dan een uitgerangeerde hitproducer met een writer’s block. Sinds 2001 hoorden we geen bal meer van Armand van Helden en die periode mag u kenschetsen als de Goeie Ouwe Tijd waarnaar algemeen verwezen wordt. Helaas: hij is weer bezig en sinds kort ligt er een belediging aan luisteraars in de Nederlandse cd-bakken in de vorm van ‘s mans nieuwe album Nympho. Armand kon niet kiezen tussen dance en gitaren en combineert op dit album het slechtste van twee werelden: de electropunkpop klinkt belegen, wil ophitsend lijken maar is ronduit goedkoop ( Soulwax‘ “E-Talking” is tien keer pakkender dan pakweg “Jenny”) en de andere helft met zo mogelijk nog flauwere zeurdance is geen schim meer van het leuke “U Don’t Know Me” uit 1997. Beste Armand, dit is hopeloos. Ooit eraan gedacht om maar weer advocaat te worden in Boston, net als in 1991? Misschien moet er naast een rockacademie voor beginnende artiesten ook een MBA-opleiding komen voor ingekakte grote namen. Want er is toch geen enkele artiest die met opzet een slechte plaat maakt? Armand zou ik in het Coldplay-klasje zetten en hem iets laten bijleren over het opbouwen van spanning in een nummer en het verzinnen van melodieën die creatiever zijn dan een loop van een Sesamstraat-jingle (“The Tear Drop”). Maar er moet in het curriculum ook aandacht zijn voor het starten van een andere carriere. Zo is Armand als DJ vast een stuk minder zouteloos. Een band als 3 Doors Down zou zich kunnen gaan richten op het geven van gitaarles. En de Backstreet Boys zou ik aanraden om de muziek maar helemaal te vergeten en gewoon met een rijke groupie te trouwen. Goh, wat een ideeën allemaal. De wereld zou er een stuk mooier op worden.
mij=Noise Traxx / PIAS
Wtf! Ik ken nog niet alles, maar de nummers die ik wel ken zijn stuk voor stuk elastieken discoparadijsjes die fucking exploderen van essentiele ingebakken hysterie, en het perfecte middel om elk conflict in het Midden-Oosten mee op te kunnen lossen. Ik trek daarom je menselijkheid in twijfel, als je het niet erg vindt.
Oh, en het opbouwen van spanning in een nummer is zooooo vorige week dinsdag.
Je kent “My My My” en “Hear My Name”. Die stonden ook al op A Mix Odyssey en zijn nog het minst irritant van het album. Maar luister naar “Into My Eyes” en huil even mee… de remix van Sebastien Leger is wel weer redelijk.
Het opbouwen van spanning is voor mietjes :).
Waar is die goeie ouwe tijd waarin ik met een broek vol goesting naar de volgende plaat van Armand verlangde?
hear my name is zalig, deker opbouwing spanning en climaxen enzo, mymymy is minder, int my eyes is niet goed, zo simpel is het, zijn oude liedjes wil ik wel eens horen
ARMAND RULEZZZZ!!!!
Wat durven jullie zeggen. Ik denk wel dat hij zich zeker hier in belgie toch wel 1 van de betere mag noemen en ik ben zeker dat dat ook in het buitenland zou moeten lukken! Zijn liedjes vallen zeker in de smaak bij ons ( jonge volwassenen – die graag uit de bol gaan) en Armand zijn liedjes zijn perfect..
Maar ik zeg het ieder zen ding, natuurlijk! maar voor mensen in de muziek industrie is het ook noodzakelijk mee te gaan met de tijd. Telt voor veel zo!
Met vriendelijke groeten,
een NIET-afbrekende-Armand liefhebber 🙂
De combinatie tussen dance en rock doet hij perfect. Armand rules! Zijn nieuwe stijl is pakken beter dan vroeger. Hoedje af voor Armand.
Kleine update: Van Helden heeft in het Coldplay-klasje aardig bijgeleerd. ‘s Mans nieuwste album ‘Ghettoblaster’ is in elk geval weer aanmerkelijk beter. Een soort hiphopelectro, zeg maar.