De laatste tijd ga ik voor mijn werk dagelijks naar Nijmegen. Deze stad claimt de oudste stad van Nederland te zijn en viert haar 2000-jarige bestaan. Om deze reden zijn er diverse projecten op touw gezet. De gemeente Nijmegen vond helaas – om diverse redenen – geen mogelijkheid om het klassieke Middeleeuwse toneelstuk Mariken van Nimwegen uit te voeren. Gelukkig zijn er scholen die dit wel voor elkaar krijgen. Ik had de eer een van deze voorstellingen te zien over het leven van Mariken en de duivel waar ze zich aan overlevert. Het viel me weer op wat een prachtige tekst het is. Dubius, ook uit Nijmegen, lijkt met Ongewone Dag mee te gaan in de sfeer van Mariken met poëtische, klassiek aandoende teksten die geïnspireerd lijken op Middeleeuwse muziek. Dit laatste met name door het gebruik van mandoline, fluiten, trekharmonica, mondharmonica en viool. De doedelzak onderstreept vervolgens het folky karakter van de band. Wat verder opvalt is het ontbreken van een drumstel. Een tekst over de straatmuzikant lijkt dan ook geen toeval, want ik zou niet vreemd opkijken als ik midden op de dag Dubius zag spelen in één van de straatjes van het oude Nijmegen. In de Middeleeuwen zouden ze niet aan de schandpaal zijn genageld wegens malafide muziekpraktijken, omdat ze braaf binnen de lijnen van het ongewone blijven. Ik ben ervan overtuigd dat de brave burgerij haar goedkeuring zou hebben gegeven. Ik waag het echter te betwijfelen of het publiek niet zou scanderen om meer zang van Roel Seidell i.p.v. Dick Dijkman. Zijn stem begint mij – brave burger – namelijk na verloop van tijd wat te irriteren.
mij=Marista
Het is duidelijk dat de recesent niet weet wat middeleeuwse muziek is. En dat Mariken van Nimwegen verhaal…tja, heeft dat ook maar iets met de cd te maken? Voor de rest ieder natuurlijk zijn eigen mening!
Ik ben benieuwd waar de recensent in de teksten van Dubius ook maar één voorbeeld van “klassiek aandoende teksten die geïnspireerd lijken op Middeleeuwse muziek” heeft gehoord. Misschien in “Paaldans”?