Het grootste nadeel van verhuizen is dat je je spullen moet gaan inpakken. Aangezien de cd-kasten bij mij nogal uitpuilden en dat niet echt netjes zou kunnen ogen voor potentiële kopers besloten we de cd’s die los op stapels lagen vast in te pakken en elders op te slaan. Een stuk of acht kopieerdozen vol versleepten we reeds. En dat komt me nu even slecht uit. Want ik wilde voordat ik wat ging tikken over de eerste solo-cd van Last Days Of April-zanger Karl Larsson graag nog even hun laatste cd If You Lose It beluisteren. Vooral ook omdat ik wilde verifiëren of ik die plaat nog steeds zo flets vind als vorig jaar februari of dat dat misschien een (verkeerde) momentopname was. Maar goed, die cd zit dus in de doos en staat elders geparkeerd op een zolder. Toch weet ik wel 100% zeker dat er een groot verschil is tussen Larsson solo en in Last Days of April. Op deze debuutplaat Pale as Milk klinkt Larsson namelijk veel meer ontspannen en minder bijna maniakaal zoekend naar perfectionisme dan bij Last Days of April. Misschien komt dat ook wel vooral doordat Karl alles zelf deed aan deze plaat en dat pas bij de puntjes op de i Fireside‘s Pelle Gunnerfeldt erbij gehaald werd. De nummers zijn redelijk losjes en Larsson’s stem ligt nu ergens tussen Rush‘ Geddy Lee en J. Mascis, maar zijn liedjes natuurlijk niet. Die gaan vanaf Last Days Of April-kant afkomend alleen richting J. Mascis. Gelukkig maar, hoor ik u nu hardop tegen uzelf zeggen. Nee, dit plaatje gaat voorlopig nog niet de verhuisdozen in.
mij=Bad Taste / Suburban