Mode, leuk hoor. Maar over het algemeen trek ik me er niet zo veel van aan. Ook niet als door een leuk bandje wordt beweerd dat barre tijden in de mode zijn. Kan mij het schelen dat het mode is. Het is verdulleme mooi weer buiten en ik zit binnen te stressen. Normaal gesproken is een situatie als deze reden voor een enorm slecht humeur, maar Hard times are in fashion is zo’n charmant plaatje dat ik af en toe vergeet dat alleen buiten de zon schijnt. De muziek van Koufax is een soep met veel ingrediënten. Of het daarom zo genietbaar is weet ik niet. Het kinkt fris en modern, ik zou zeggen: Europees. Koufax mag dan een band zijn uit de Amerikaanse Midwest, hun invloeden reiken van Traffic tot Morrissey. En als je even niet weet wat te draaien tot de nieuwe Franz Ferdinand uit is, is dit best een aardige opvuller. Ten overvloede bewijst de band ook nog eens een keer dat niet alle Amerikanen als blinde schapen achter ‘Dubya’ aanwaggelen. Leadzanger Robert Suchan heeft een scherp oog voor wat er gaande is in de wereld. Of het nou op het persoonlijke vlak is (“Isabelle”), het politieke (“Back and forth”, “Blind faith”) of het maatschappelijke (“Why bother at all”). Suchan mag dan concluderen dat dit de ‘Age of no feeling’ is, hij brengt het met zo veel gevoel in z’n donder dat je enorm zin krijgt om in de zon een stukje op straat te huppelen wetend dat er nog hoop is in deze wereld. Zolang er hoop is, zijn de tijden immers zo bar nog niet. Wat nou mode?
mij=Motor / Import
Nou ik ben nieuwsgierig!