Voor veel mensen staat Kansas gelijk aan de helemaal doodgedraaide ballad “Dust In The Wind”. Die hebben geen idee wat voor platen deze Amerikanen nog meer gemaakt hebben sinds hun debuut uit 1974. Ikzelf kwam daar ook pas later achter. Pas bij de terugkeer van Steve Walsh in 1986 – hij verliet Kansas in 1980 – en de albums Power en In The Spirit of Things haakte ik in. Ik was vooral onder de indruk van de stem van Walsh. Tussen 1980 en 1986 bracht Walsh solo Schemer-Dreamer en met zijn nieuwe band Streets ook twee platen uit. Pas in 2000 maakte Walsh samen met Magellan frontman Trent Gardner, Glossolalia. Op een opvolger van Glossolalia hoeven we gelukkig niet weer twintig jaar te wachten. Samen met Gardner’s bandmaatje en drummer Joe Franco, ex-Collective Soul gitarist Joel Kosche, die ook de baspartijen voor zijn rekening neemt, nam Walsh Shadowman op. Meer dan het ietwat excentrieke Glossolalia is het een songgeoriënteerd album Dat best stevig aftrapt met het bijna Dream Theater-achtige “Rise”. Verder is het vooral stevige AOR-rock wat de klok slaat. Zonder gelukkig ook maar ergens oud en belegen te worden. Walsh lijkt hier en daar zelfs beïnvloed te zijn door hedendaagse progressieve rockbands. Naast een geweldige zanger is Walsh natuurlijk ook nog steeds een erg goede toetsenist Hij maakt gebruikt van alle nieuwerwetse snufjes van zijn instrument en zet deze smaakvol gedoseerd in. Shadowman is al met al een sterk gevarieerd album waarop Walsh aantoont nog lang niet versleten te zijn.
mij=Frontiers / Rough Trade
Jonge, jonge Ik heb ‘m ook!!! Sjaaaa wat kunnen we over deze altijd verassende muziekmaniac vermelden.. Waanzinnige stembanden, goede nieuwe songs van bovennatuurlijk formaat. Elke luisterbeurt weer een extra verassing zeg maar. Toch is ie bij de eerste x al pakkend genoeg om de volle 48.59minuten te smikkelen van luisterplezier. Het zal de lezer dan ook niet verwonderen dat de cd nu in de speler zit! Steve Walsh is en blijft wonderen verrichten. Voor mij DE absolute zomertopper en KEEP ON ROCKIN’ eeeeh oh nee; keep on knockin’!! 😉
ps. ook het titelnr. is fantastisch!