Voor een beetje fatsoenlijke emo-pop plaat ben ik altijd wel in en – ik ben de eerste om het toe te geven – dan is er niet zo heel veel voor nodig om mij enthousiast te maken. Behalve voor akoestische emo. Daar krijg ik al snel jeuk van. Het gehak op stalen snaren in plaats van de elektrieke variant met klaagzang bevalt me niet zo. Als een bandje dus besluit om als zoethoudertje voor haar binnenkort te verschijnen cd een zo goed als complete én akoestische remake te doen van een redelijk succesvolle EP, dan word zelfs ik toch wel een beetje huiverig. The Early November besloot het te doen met de nummers van hun ep For All Of This, die ze tegelijkertijd met de versterkte versies opnamen. En het pakt nogal wisselend uit. In de eerste twee tracks “Ever So Sweet” en “I Want To Hear You Sad” erger ik me stierlijk aan de kale wanklank van plectrums op stalen staren. Helemaal omdat ik de stem van Ace Enders ook niet bijster sterk vind, vooral doordat hij zichzelf af en toe overschreeuwt. Jezelf een beetje overschreeuwen is best okee bij emo natuurlijk, maar dan liefst wel met een batterij elektrische gitaren erachter. In het volgende “All We Ever Needed” en “Sunday Drive” en een groot deel van wat nog volgt houdt hij zich wat meer in en daarvan wordt het gelijk een stuk beter te pruimen. Het rare is dat ik geen flauw benul heb hoe ik deze – tenslotte al in 2002 opgenomen – EP moet plaatsen in het licht van de binnenkort te verschijnen nieuwe cd. Het maakt me wel een beetje huiverig.
mij=Drive-Through / Suburban