Eén van de prettigste dingen van Lowlands is dat het allemaal niet al te vroeg begint. Pas rond een uur of één of twee ‘s middags moet de kater verdwenen zijn en de stramheid uit je botten weg zijn, zodat je alle tijd hebt om koffie te halen en eventueel de douches en de toiletten te inspecteren. Wat dat laatste aangaat, heeft Dubbel Mono een goede tip: zorg dat je als één van de eersten op het terrein bent en loop dan door naar de achterste toiletten. Die zijn op dat moment nog redelijk schoon. Al teruglopend kun je dan direct koffie en een broodje halen, zonder dat je op de camping eindeloos lang in de rij hebt hoeven staan.
mij=Door: Dubbel Mono
Maakt je dat allemaal niets uit omdat het toch pas later op de dag interessant wordt op het festivalterrein, dan heb je wellicht gelijk: de eerste band waar Dubbel Mono zijn tent voor uitkomt is Face Tomorrow. Net als twee (drie?) jaar geleden moeten ze vroeg spelen. Godzijdank doen ze dat normaliter zo enthousiast dat je in ene wakker bent en wellicht nog een stukje mee kunt pikken van leipo Buck 65 (pas op: belachelijk traag ladende site!). Een soort G-Love & Special Sauce, maar dan fucked-up, zou je kunnen zeggen. zZz lijkt me een stuk leuker om later op de avond te zien, maar ze spelen toch echt al om kwart over drie. Na de Sleaze Steamin' Locomotive from Amsterdam houd ik een korte pauze (net iets langer dan het ongetwijfeld niet meer dan een kwartier durende showtje van De Jeugd van Tegenwoordig) om te beslissen hoe ik de volgende uren ga aanpakken.
Want Zita Swoon (oude helden met een zwakke plaat, wat ga je dan doen?), Death From Above 1979, Vive La Fete, ouwe punkers Bad Religion en Arcade Fire staan zo geprogrammeerd dat je ze met geen mogelijkheid allemaal helemaal kunt gaan zien. Keuzes, keuzes, keuzes: Dubbel Mono bewaart ze voor de dag zelf.
Zeker is in elk geval dat om kwart voor negen de Pixies spelen. En natuurlijk hebben we ze vroeger al zo vaak gezien en waren ze al eerder in Nederland voor hun reunietour, maar Dubbel Mono kan het op het moment supreme vast niet over z'n hart verkrijgen om hun set over te slaan, ook niet voor de veelgeprezen bluegrasslol van The Hackensaw Boys.
Audio Bullys (hun bewerking van Nancy Sinatra's “Bang! Bang! (My Baby Shot Me Down”) is wèl leuk!) of de nieuwste Britse aanwinst The Others; één van deze bands mag de zaterdagavond van Dubbel Mono qua optredens gaan afsluiten. Al lang niet meer gewend aan het nachtbraken (gezinsuitbreiding zal het ritme van te weinig nachtrust wel weer snel terugbrengen), vrees ik dat het niet al te laat zal worden. De energie is morgen weer nodig, nietwaar? En dan zullen we eindelijk die Texelse Boys eens gaan bekijken.