Het duurde elf edities voordat ik mijn Lowlandsdebuut maakte. Er was altijd wel een smoes om niet te gaan. Vorig jaar had ik geen smoes meer. De kaartjes werden me in de schoot geworpen door Grolsch. Ik win nooit wat groots bij prijsvragen, deze twee kaarten waren de uitzondering op de regel. En Lowlands was leuk. Erg leuk zelfs. Het enige dat me tegenviel was dat ik geen Grote Ontdekkingen deed. Of dat kwam doordat ik te weinig Lowlandsroutine had om ze te vinden of doordat de line-up zich er niet voor leende, ik weet het niet. Dit jaar ga ik weer niet, maar voor wie wel gaat valt er zeker wel wat te ontdekken. Neem nou bijvoorbeeld de knotsgekke Zweden van Quit Your Dayjob. Ze veroverden begin dit jaar al enkele Nederlandse harten bij het optreden op Eurosonic en de paar gigs in kleine zaaltjes die ze deden. Nu staan ze pats-boem op Lowlands. Met in hun bagage tot de maandag na Lowlands slechts een ep-tje. Op die maandag verschijnt het doldrieste Sweden We Got A Problem. Hierop doen songtitels als “Banzai Butterfly”, “Sperms Are Germs”, “Pissing On A Panda” en “She-Male Godzilla” het ergste vermoeden. En het ergste is waar. Quit Your Dayjob is leuk. Ze klinken ongeveer als Devo met verkeerde pilletjes op die Cramps-covers spelen en daar dan nog wat ingrediënten van Clash-nazaat Big Audio Dynamite tussen moffelen om de trip nog completer te maken. Behoorlijk fucked-up dus. En heel leuk.
Op Lowlands speelt Quit Your Day Job zondag 21 augustus om 14:45 in de Charlie
mij=Bad Taste / Suburban