Summer Of Mars – Glaciers

Enkele dagen geleden zei Storm over The Subways dat het hem aan zijn reet zou roesten dat ze zoooo jaren negentig klinken. Nou, dan roest ik maar even lekker met ‘m mee want ook bij het luisteren naar Glaciers van Summer Of Mars moest ik denken aan ‘Nogal Negentig’ bands als Nirvana, Dinosaur Jr en The Lemonheads. Niet in de laatste plaats omdat de zang van Paul Smith ergens tussen een beheerste Kurt Cobain en een nuchtere Evan Dando in zit. Ook bij dit bandje gaan de gitaren regelmatig op standje ‘grunge’. Voordat iedereen nachtmerries krijgt van moeilijk kijkende ongewassen types in flanellen houthakkershemden kan ik gelukkig melden dat er voor de broodnodige spanning enkele verfrissende alt.country-invloeden en QotSA-riffs op deze schijf gebroederlijk naast elkaar staan. Tevens is het songmateriaal dusdanig sterk dat ik bijna spontaan mijn veel te wijde steengewassen broek-met-van-die-zakken-aan-de-zijkant uit de kast wilde trekken. Summer of Mars is ontstaan uit de as van Vera Cruise, dé belofte uit Glasgow van zo’n vier jaar geleden. Allemaal even een hand in de lucht van wie die naam iets zegt… niemand? Ik kende ze ook niet hoor, maar als dat bandje net zo’n leuke plaat als deze heeft afgeleverd kan het geen kwaad om die eens op te speuren. Laten we maar snel al die naar ‘Typisch Tachtig’ riekende bands vergeten; op naar de nineties-revival!

mij=Loose / Munich