Als klein kind droomde ik van ruimtereizen. Ik zal vast niet de enige zijn geweest. Geïnspireerd door de talloze sci-fi’s die ik toen keek, bouwde ik mijn kamer regelmatig om tot een ruimtestation. Gelukkig ben ik daar niet te veel in blijven hangen en de kans is dan ook nul komma nul dat je mij in een rubberen Klingon-outfit op een of andereconventie tegen zal komen. Toch wordt mijn naam nog steeds regelmatig in verband gebracht met de ruimtevaart. Bijna letterlijk zelfs. Ik moest natuurlijk zelf ook even met mijn ogen knipperen toen ik paar jaar terug in de krant las dat André Kuipers een ruimtetripje zou gaan maken. Mijn naamgenoot dus (op een j in de achternaam na). Liever hij dan ik hoor. Want eerlijk gezegd lijkt me astronaut een oersaaie, routineuze baan. Een ellenlange trip door het luchtledige. Okay, met een beetje geluk mag je misschien wat uitstekende voegselresten tussen de hitteschilden van je ruimteveer verwijderen. Verder is er in de ruimte vooral heel erg veel niks. Geluid kan zich door zo’n vacuüm niet eens verplaatsen. Er heerst een oorverdovende stilte. Slaapverwekkend gewoon. In die zin is de benaming Space-Rock voor de instrumentaaltjes van het Duitse Zone Six dan ook de enige juiste.
mij=Nasoni / Clearspot