Geen beter moment voor een re-release van oude platen dan het moment dat een gerespecteerd indielabel je nieuwe plaat uitbrengt. Zoiets zullen Kinski en platenlabel Strange Attractors gedacht hebben. Het lijkt me tenminste dat deze gedegen mengers van psychedelica met post-rock er wel aan meegewerkt hebben. Anders had Strange Attractors zeker nooit aan de debuutplaat Spacelaunch For Frenchie een vijftal nieuwe – nou ja demo’s en outtakes – nummers toe kunnen voegen. Het debuut nam Kinski in 1999 in eigen beheer op en was al een tijdje niet meer te koop in de winkel. Of we daar rouwig om moeten zijn? Nou, zonder lukt het ook, maar voor iemand zoals ik die pas later geïnteresseerd is geraakt in Kinski, is het toch wel om te horen waar de groeven in het gelaat van deze band hun oorsprong vinden. Ondanks het matige geluid is het in de lijn van Spacemen 3 ( “Losing Touch with My Mind” is zelfs een cover van hen!) toch wel in orde. Het grote verschil tussen het debuut en Be Gentle With The Warm Turtle (oorspronkelijk uit 2001) zit hem niet alleen in de veel betere productie van die tweede en het weglaten van de op het debuut spaarzaam aanwezige en matige zang, maar vooral ook in het toevoegen van een extra gitarist in de persoon van Matthew Reid Schwarz. Dit heeft de band veel meer body gegeven. Hierdoor kan Kinski als ze alle registers opentrekken op Be Gentle With The Warm Turtle een nog imposantere gitaarmuur van gewapend beton optrekken. En in de rustige passages kunnen de twee gitaarpartijen om elkaar heen dansen als dromerige bijen op een zwoele zomerochtend op de vol in bloei staande heide. De honing smaakt zoet, verzeker ik u.
mij=Strange Attractors / Clearspot