Allereerst verdient deze cd alvast mijn complimenten voor de waarschijnlijk beste songtitel van het jaar:”Every time a teenager listens to drum and bass a rock star dies”. Dat zegt eigenlijk al voldoende. De rockist die ik ben vindt dat natuurlijk meteen al tof. Het bijbehorende liedje is terug te vinden op alweer de tweede langspeler van het Britse Reuben. Juist ja, het drietal dat nog niet eens een jaar terug zo lekker debuteerde met hun volle, zeer stevige en gitaargerichte popmetal, vol met vette riffs en een lekkere baldadige rock-en-roll-houding. Had de vorige nog wat last van typische jongehondenproblemen, iets te veel riffs en net te vaak over-the-top-gaan in de zang, op deze nieuwe blijkt dat Reuben het allemaal een niveautje hoger heeft weten te brengen. Bijna elke song kent wel een vette riff of een sterke hook, overbodige poespas doen ze nog steeds niet aan en de songs staan, mede geholpen door de massieve sound, als een huis. Alternatieve popmetal in het kwadraat. Het lijkt wel alsof ze -ugh!- volwassener zijn geworden. Maar niet saaier, gelukkig. Sterke tweede dus. Laat ze nu maar snel eens wat optredens geven hier.
mij=Xtra Mile