Satanic Surfers – Taste The Poison

Ik vind het altijd wel wat speciaals hebben, van die bandjes met een zingende drummer. Het is weer eens wat anders en daarnaast een extra drijfveer voor de overige bandleden om wat levendiger op het podium te staan dan bij een echte frontman. Satanic Surfers begon ooit met een trommelende voorman, om deze al snel zijn microfoon af te nemen en zich te laten focussen op het ritmewerk. Dit bleek geen succes en dus is voormalig drummer Rodrigo tegenwoordig fulltime vocalist, terwijl een nieuweling de cimbalen beroert. Tabee en de groeten originele podiumpresentatie, welkom middelmaat. Plotseling moest er daadwerkelijk geluisterd worden naar de muziek, en dat werpt een heel ander licht op de zaak. De Zweedse Surfers timmeren inmiddels alweer een dikke vijftien jaar aan de weg en het grote succes laat vooralsnog op zich wachten. Dat zal met Taste The Poison niet veel anders zijn, want ook nu wordt gekozen voor de overbekende punkrocktruc. Snelle gitaren, technisch goede riffjes en ‘prikkelende’ teksten. Dat klinkt niet zo slecht, maar in de praktijk moet ik enkel gapen. In twaalf jaar plaatjes maken is deze band eigenlijk geen centimeter opgeschoten. Misschien leuk voor de fans, die weer een paar extra liedjes mee kunnen zingen tijdens de optredens, maar totaal a-boeiend voor de objectieve luisteraar. Satanic Surfers is als vrijwel alle Scandinavische punk: technisch bijna perfect maar veelal zielloos en ronduit saai. Dat is een harde constatering maar wel eentje die na al die jaren geduld ondertussen gerechtvaardigd is. Daar doet een al dan niet zingende drummer niets aan af.

mij=Bad Taste / Suburban