Stel nu eens hè, dat een opperpunkband als, bijvoorbeeld, Bad Religion helemaal niet succesvol was geweest en nooit was doorgebroken. Zou ik het dan ook fantastisch vinden wanneer ik ze voor de eerste keer ergens live in een kelder zou gaan beluisteren? Of zou ik het dan gewoon simpele liedjes vinden die worden ondersteund door een gierende bak herrie? De teksten zijn dan immers niet te verstaan, de gitaren klinken slordig en ook de mooie koortjes zitten er live vrijwel altijd net een toontje naast. Is het dan nog steeds zo goed? Ik vraag het mij af. Daarom moet ik het eigenlijk altijd van de platen hebben om het songmateriaal enigszins te kunnen beoordelen. De Black Halos schijnen erg goed te zijn. Dat wil zeggen, ik lees dat her en der en ook mensen in mijn omgeving lopen met ze weg. Ik heb hier alleen de laatste cd Alive Without Control en ben niet danig onder de indruk. Het kan niet anders of deze band moet live een enorme knaller zijn, want op schijf is het vooral nogal gecontroleerd en niet zo spontaan. De liedjes kloppen allemaal wel: waar een gitaarsolo zou kunnen komt er ook eentje; na twee refreintjes volgt er een bruggetje; de gitaren oversturen en de zang is best rauw. Maar het vlamt niet. Ik hoor een benadering van The Stooges of The Buzzcocks maar dan een versie die zich keurig aan de spelregels van ‘het liedje’ houdt en dat is nu juist iets waar ik niet op zit te wachten. Ik wil dat ze de regels overtreden en schijt hebben aan het liedje. Hier is veel te keurig binnen de lijntjes gekleurd en als ik dat zou willen horen zijn er heel wat andere bands die daar nog veel beter in zijn. Dat maakt Alive Without Control voor mij tamelijk onnodig.
mij=People Like You / Suburban