Ik vind Animal Collective – in elk geval op dit moment – de belangrijkste band ter wereld, en hier is waarom. De band weet je een beeld te geven van waar folk, rock en/of folkrock over dertig jaar in geëvolueerd is zonder dat je je aantekeningen van middelbare-school-natuurkunde van zolder hoeft te halen om te zien hoe onwerkelijk tijdreizen nu eigenlijk ook alweer was. Gewapend met louter een akoestische gitaar, een tamtamding, een piano, afwisselend ingetogen en uitzinnige vocalen, een weergaloos enthousiasme en een duizelingwekkend inventief en academisch verantwoord gevoel voor liedjesstructuren weten ze onmogelijk mooie liedjes – of eigenlijk liedjesvormige combinaties van uitgestrekte klanken – tevoorschijn te goochelen die me doen voelen als Julie Andrews in een Alpenweide. Akoestisch gejengel zonder dat je je nagels uit irritatie je wangen inzet: geloof het of niet, maar het bestaat. De ontwikkeling van het geluid van Animal Collective is sinds hun oprichting (drie volwaardige albums geleden) ontwikkeld van “willekeurige handmatig gefabriceerde klanken die richtingloos door je huiskamer zweven, uiteindelijk vermoeid neervallen en een hoekje inkruipen” naar “willekeurige handmatig gefabriceerde klanken die met de scherpte van een pasgeslepen dunschiller hysterisch mooie composities vormen”. De doordachtheid van de liedjes springt je pas op de rug nadat je ze een keer of tien gehoord hebt, maar laat ik even benadrukken dat dat het dus meer dan waard is. Oh mama, ik zal de volledige rest van mijn leven van dit album blijven houden.
mij=Fat Cat / Bertus
Marten heeft gelijk.
Het komt na 1 poging nog niet bij me over, maar ik geef het nog niet op…
Je moet het gewoon net zo vaak luisteren als je het stukje van Marten moet lezen om het te doorgronden. Ben je even druk mee, maar het loont wel.
Marten is het wandelende gelijk.
Vaak dan. Behalve waar het op shuffelen aan komt.
dit is 1 van de beste platen van dit jaar. en het concert afgelopen donderdag in de paradiso (na sufjan) was absoluut fantastisch (maar heel anders dan de plaat). deze band gaat nog gigantisch groeien en zal waarschijnlijk heel groot worden. KOPEN IEDEREEN!!!
Fantastisch was donderdag inderdaad het sleutelwoord. CAPS LOCK!!!
als ik de muziek van animal collective beschrijf ontkom ik niet aan gigantisch groteske hyperbolen: subliem, want urgent en alles in 1, ongepolijst en van een onwaarschijnlijke precisie; rauw en wild, maar tegelijkertijd zacht en sereen, diep weg en hier-gelijk aanwezig- tastbaar- voelbaar. brhhhh….eigenlijk kan ik er alleen maar van grommen, brullen, miauwen, spinnen en krioelen. fantastisch!! ohh, en dan de album covers, vooral die van who could win a rabbit en baby day: prachtig wreed, grappig en vertederend tegelijk. live in paradiso waren ze ook zo goed: technisch heel scherp en qua performance compleet op elkaar afgestemd, volledig in hun zelf gekeerd en tegelijkertijd aanwezig, bij het publiek: een schijnoverstijgende vorm van contact. grhhhhauwwww!!