Disturbed mag dan een rockband zijn, gevoel voor commercie kun je ze niet ontzeggen. Blikvanger op dit album is een cover van Genesis‘ “Land of Confusion”. Met een flinke bak gitaren erachter en de beschaafd-rauwe stem van David Draiman is van “Land of Confusion” een heerlijke rocksong gemaakt, die ik prompt dagenlang niet uit m’n kop kan krijgen. Nog zo’n slimme zet: de openingstrack en titelsong “Ten Thousand Fists”. Een reuze aanstekelijk refrein met de kreet “Ten thousand fists in the air”. Ongetwijfeld gaat Disturbed zijn concerten met dit nummer beginnen en zal de stemming er direct in zitten. Maar je zou Disturbed tekort doen wanneer je alleen over deze twee songs zou praten. Op dit derde album – met een nieuwe bassist in de band – zijn de songs een eenheid waar “Land of Confusion” en “Ten Thousand Fists” weliswaar de meest opvallende van zijn, maar bepaald niet kunnen worden afgedaan als vlaggen op een modderschuit. Disturbed slaagt er in de songstructuren van de nu-metal te combineren met het rockgevoel van de klassieke hardrock. Dat laatste is vooral het gevolg van het ontbreken van modieuze nu-metalartikelen als samples en raps. Nergens heb je het idee dat een song is geschreven om een hitje mee te scoren, waar andere nu metalbands nog wel eens te opzichtig voor het MTV-succes willen gaan. Geef dit album even de tijd om tot je door te dringen en je hebt er een heerlijk plaatje bij. Disturbed maakte deze zomer al fans tijdens het Fields of Rock festival, met dit album zullen er vast en zeker heel wat bij komen.
mij=Reprise / Warner
Een cd die de rauwe geluiden van hun eerste cd combineert met het gepolierde van hun tweede cd Believe.
Prachtig, en zeker de moeite waard te kopen!
Disturbed^^