Gliss – Kick in your Heart (EP)

Ik zag haar in het voorprogramma van iets. Stoer stond ze aan de snaren van haar bas te plukken, übersexy staarde ze het publiek in. Ze zag me, ze speelde met me. Even naar voren bukken, kijken wat ik zou zou doen als ze heel dicht voor mijn lens met haar heupen zou gaan draaien. Toen ze op moest krassen voor het hoofdprogramma stuurde ik een knipoog omhoog. Ze grijnsde en stuurde een knipoog omlaag. De duim omhoog kreeg ik er gratis bij. Het hoofdprogramma deed er toen al lang niet meer toe.
Ik vergat Victoria Cecilia niet meer. Ik vergat Gliss niet meer, al vermoedde ik dat het een voorprogramma was waar ik nooit meer wat van zou horen. En om heel eerlijk te zijn had ik geen idee meer hoe de band geklonken had, daar in het voorprogramma. Als ik foto’s maak hoor ik weinig. Ik wist nog dat het hard geweest was en dat ik aan een vuige en vooral ranzigere versie van Placebo had gedacht. Totdat er een EP in mijn brievenbus lag. Nietsvermoedend stopte ik hem in mijn cd speler en wow! Dat was mijn vuige basspelende chickie! Victoria! Waar was je toch al die tijd?
Samen David en Martin heeft ze een EP gemaakt. Maar liefst zeven nummers en zoveel secondes lang dat sommige bands het werkje gewoon een complete cd genoemd zouden hebben. Zo niet Gliss. Gliss is koel en ik had Gliss nooit mogen vergeten, zo blijkt nu. Want ze klinken vuig, naakt en sexy. De muziek is op het psychotische af en druipt langzaam door mijn boxen naar buiten. Victoria laat haar stuwende bas door mijn botten dreunen, Martin zijn gluiperige gekwezel zorgt voor kippevel op mijn armen. David zijn gitaar giert en jankt. Gliss doet me denken aan Placebo in betere tijden. Maar dan smeriger. Vuiger. En misschien zelfs wel beter.

mij=Mountain Lo-Fi / Import