Ik had gehoopt dat Barry Miles boek over Zappa net zo weg zou lezen als het boek dat Zappa met Peter Occhiogrosso over zichzelf geschreven heeft. Toen ik in Het echte Frank Zappa Boek eenmaal begonnen was moest ik er in verder lezen. In een paar dagen tijd was het dan ook uit. En dat terwijl ik eigenlijk alleen maar lees in bed. Bij het boek van Barry Miles over Zappa, dat simpelweg Zappa heet, viel ik ‘s avonds meestal snel in slaap. Dat geeft al wel een beetje aan wat Miles ervan gebakken heeft. Jammer is dat wel, want er zijn volgens mij weinig kleurrijker figuren geweest in de rockgeschiedenis dan Zappa. Feitjes zijn natuurlijk wel leuk om over te lezen, maar van alle details die Miles op me afvuurt in Zappa komt me het stoom uit de oren. Voor een extreme Zappa-freak is het vast leuk om te lezen welke obscure singles Zappa kocht bijvoorbeeld (en als het even kan ook nog waar en van wie), mij gaat de overdaad aan details irriteren. Dan is het leuker om een wat algemener stuk te lezen. Bijvoorbeeld over Zappa’s grote interesse voor de componist Edgard Varèse en hoe hij hem een heel beleefd een briefje stuurt om te proberen Varèse te ontmoeten. Wat nooit zal lukken overigens. Door Varèse en later Stravinsky droomt Zappa er zelf ook van om een ‘serieuze’ componist te worden. Dat dat hem aardig lukt blijkt wel uit de lange staande ovatie die Zappa krijgt als zijn muziek uitgevoerd wordt door Ensemble Modern in het Operahuis van Frankfurt in 1992 en Pierre Boulez ‘m serieus nam. Grappig (en tevens een beetje verbazingwekkend en irritant) is wel dat Miles op sommige momenten Zappa’s eigen beweringen tegenspreekt. Bizar is de enorme uitgebreide biografie die achter in het boek te vinden is. Tot in detail heeft Miles ongeveer alle – en dat zijn er heel veel – releases van Zappa beschreven, maar naar het schijnt niet foutloos. En dan nog: doe mij maar Het Echte Frank Zappa Boek…
mij=Thomas Rap
Het leuke van het boek van Barry Miles er heel verschillende reacties op komen. Met name het feit dat Barry Miles zo kritisch op de persoon Zappa is vindt niet elke fan leuk.
Het boek van Ben Watson over Zappa is ook de moeite waard, als je selectief leest tenminste.
Ja, the negative dialectics of poodle play is een goed alternatief voor the real Frank Zappa book. Ook lezenswaardig is The Frank Zappa companion, samengesteld door Richard Kostelanetz, een verzameling essays over en interviews met Zappa. Ook één van Barry Miles trouwens. (die daar gewoon “Miles” genoemd wordt, zonder Barry)
Het Zappa boek van Miles is een welkome aanvulling op de berg biografien die er al was.
Maar ja,Miles is van’43 dus hij snapt de humor niet uit de jaren 70 toe ik teenager was.
Ik ben nu 45 en kan enkel hoofdschudden bij het horen van hip-hop; ik kan het niet eens verstaan!
De tijd haalt ons allemaal in!
Lees ook het boek van Ben Watson:Negative Dialectics of Poodle Play, destijds ook al aangemerkt als de definitieve Zappa biografie.
“Who gives a fuck anyway?”