Ik wil graag bio’s bij de plaatjes die ik moet recenseren. Niet dat ik ze altijd gebruik, sommige plaatjes laten zich heel goed zonder recenseren, maar soms vind je daarin net de aanknopingspunten die nodig zijn om een recensie te starten. En als voormalig student Marketing vind ik het wel leuk om te lezen hoe platenmaatschappijen hun plaatjes aan de man/vrouw proberen brengen. Wat me meestal opvalt in de bio’s is: hoe onbekender de band, hoe meer “bekende” namen worden gebruikt om de band/muziek aan de man te brengen. Een soort van piggybackriding. Deze neiging is het grootst in de AOR/Hardrock hoek. Deze muziek zit in het verdomhoekje, sinds Beavis en Butthead Kip Winger volledig afbrandden, dus de meeste namen die gedropt worden doen bij de grote meerderheid slechts de schouders ophalen. In de bio van AOR band Brave New World wordt zelfs bij de masteraar genoemd waar hij allemaal voor gewerkt heeft. En dat zijn namen die mij niets zeggen. Toch is hij de enige die goed werk afgeleverd heeft, want de plaat klinkt best goed. Het materiaal op Monsters is echter een stuk minder. Flauwe AOR, met foute toetsenpartijen en muzikale krachtpatserij van niet al te best niveau. Er staat slecht 1 nummer op, “Arabia”, dat je even doet opkijken van je werkzaamheden, maar voor de rest is het slappe hap. Maar ze zullen straks vast wel eens genoemd worden in een bio van een nog vagere AOR band…
mij=Lion Music / Bertus