Editors

‘Zelfs op de wc werd er nog muziek gemaakt’
Een beetje ongeïnteresseerd, misschien zelfs een beetje arrogant, nemen Ed Lay en Chris Urbanowicz, respectievelijk drummer en gitarist van de Editors, plaats op een stoel in een ook voor mij onbekende ruimte in Doornroosje. Ja hallo, denk ik, jullie mogen ook eens een interview doen, dat is toch leuk?

Zanger Tom Smith heeft elders interviewverplichtingen en niet veel later blijkt dat de jongens, broekies zijn het, gewoon even moeten wennen. Na drie grappen vinden ze het zelfs leuk, geloof ik. Pas nadat ik eerst de kaart van Nederland teken – ‘Amsterdam, that’s in the East, isn’t it?’ – en vertel waar ze de afgelopen dagen zijn geweest, gaan ze verzitten in een iets actievere houding. Ah, denk ik, nu heb ik ze.

mij=Interview: jnnk. Foto's: George
Gehyped?
Vanavond is in Doornroosje het vierde uitverkochte optreden in Nederland. Er is veel aandacht voor de Editors, ook van de nationale radio (VARA en BNN). Er moet wel sprake zijn van enige hype. 'Ik weet niet hoe de pers hier is,' zegt Chris, 'of ze de juiste dingen zeggen en hoe ze met die informatie omgaan. In elk land hebben ze meeste mensen een slechte muzikale smaak en de rest is sceptisch, dat is wel grappig. We proberen te vermijden dat we té snel gehyped worden.' Ik refereer aan het eerste optreden in Nederland, op Lowlands. Hoewel de band vrij vroeg op de laatste dag gepland stond, was het er erg druk. 'Een verrassend grote menigte vulde die tent. Het was een beetje een shock, omdat we ons niet realiseerden dat we toen al op zoveel steun konden rekenen.' Het was het optreden waarbij de band met geleende spullen speelde – 'We hebben die trolley met alle instrumenten nog klaar zien staan naast alle trolleys met tassen!' – en dat goed ontvangen werd. 'Nou ja,' vult Ed aan, 'we wisten wel dat het goed ging, maar niet dat het zo goed ging. Tof hoor, die mensen in Nederland, we moesten hier maar eens vaker heen.'

Bus, kleedkamer, optreden, kleedkamer, bus
Nederland blijkt na Engeland het meest geïnteresseerd in de Editors, dus de jongens zullen wel herkend worden op straat. Ed geeft toe dat zijn voornemen in elke stad waar hij zou komen een rondje te lopen grotendeels – alleen in Eindhoven wandelde hij door het centrum – mislukt is en dat hij dus maar weinig op straat te zien is: 'Het is het aloude liedje: bus, kleedkamer, optreden, kleedkamer, bus. Alleen net na een optreden zien we wel eens mensen, maar ja, die zeggen dan gewoon dat ze het leuk vonden.' Chris lacht als hij zegt dat je je opeens realiseert dat de ramen van de bus niet zo geblindeerd zijn als hij dacht dat ze waren. 'Zit ik onnadenkend uit het raam te staren, staan daar fans die opeens naar je beginnen te zwaaien. Haha.'
Bachelors of Science in Music Technology
Alle vier de bandleden zijn, hoogstwaarschijnlijk, Bachelor of Science: ze haalden bachelorjaren van de studie Music Technology met als gevolg zeker te weten dat ze nooit meer iets met trillingen in ruimtes en akoestiek te maken wilden hebben. Niet op een technische manier althans. Chris nuanceert: 'Uit het oogpunt van een artiest, of muzikant, vind ik het misschien wel interessant om ooit als producer van andere bands aan het werk te gaan, maar nog steeds heeft dat weinig te maken met wat ik ooit leerde. Ik ben het allemaal vergeten, het lijkt wel een ander tijdperk. Bovendien heb ik het niet meer zo op de universiteiten in Engeland. Die studie van ons, daar wandelden we al met de vingers in onze neus doorheen, maar er komen steeds meer Mickey Mousestudies. Volgens mij kun je inmiddels al modules over David Beckham doen.' Dus ook in de toekomst hoeven we geen invloeden te verwachten van dingen die direct uit muziektechnologie voortkomen? 'Als je het over elektronische apparatuur hebt, die hebben we altijd wel gebruikt. Onze studie richtte zich vooral op de achterkant en de binnenkant van die apparaten. Die gaan we er echt niet vanaf halen. We zijn vrij technisch en we gebruiken veel verschillende effecten, dus in dat opzicht zijn we wel een beetje geeky ja,' geeft Chris uiteindelijk toe.

Joy Division en Interpol
De muziek dan maar. Ik heb voorafgaand aan het interview besloten dat ik zowel Joy Division als Interpol niet ga noemen. Editors wordt alleen maar met die bands vergeleken en voordat het een welles-nietesspelletje wordt, wil ik de jongens, die uiteindelijk meldden nog nooit van Joy Division gehoord te hebben, eerst zelf laten vertellen. Ed legt uit dat de liedjes op The Back Room allemaal op dezelfde manier tot stand zijn gekomen. 'Tom schrijft de tekst en heeft meestal wel een algemeen idee over de songstructuur waarmee hij bij ons aanklopt. We werken het idee uit tot we een soort van liedje hebben en gaan er dan mee aan de slag.' Dat klinkt logisch en lijkt de vermelding op de cd dat de liedjes allemaal door alle vier gemaakt zijn recht te doen. 'Ik denk trouwens niet dat we het in de toekomst op dezelfde manier kunnen doen,' zegt Chris. 'Dit album maakten we toen we met z'n allen in één huis woonden. We speelden constant en overal, zelfs als iemand op de wc zat, was ie nog muzikaal. Dat is, nu we in een bus wonen, eigenlijk niet meer mogelijk. Technisch gezien komen we natuurlijk ooit wel weer thuis, maar ik geloof het niet als ik dat zeg.' Zonder het expliciet gemaakt te hebben spreken we natuurlijk over een tweede album. 'Pff, mensen begonnen er al over op de dag van de release van het eerste album. Het is het laatste waar ik op dit moment aan wil denken.' Dan doe je dat toch niet, denk ik dan. 'Er zijn zo veel Engelse bands op het moment dat twee of drie jaar wachten op een nieuw album eigenlijk te lang is,' waarmee Ed uitlegt dat ze dus wél al aan het tweede album moeten denken. 'Je moet je gezicht blijvend laten zien, als je dat niet doet, moet je harder werken om weer vooraan te komen. Het is een rattenrace.' Chris zweert dat er eind 2006 een nieuw album zal zijn. Zijn vrienden van Elbow hebben gezegd dat veel van een van hun albums nog niet klaar was op het moment dat ze de studio ingingen. 'Dat gaf me heel veel rust, eerlijk gezegd.'
Deceptively dark
Terug naar de liedjes op The Back Room, zonder deze met Interpol te vergelijken. Ik benoem de herhaling in de teksten. 'Ik denk dat we van herhaling in het algemeen houden. Veel van onze liedstructuren zijn gebaseerd rondom dansmuziek, als je bedenkt dat alle melodieën, gitaarlijnen en hooks opbouwen in sterkte en intensiteit net zoals dansmuziek opbouwt naar een climax, wegsterft en dan weer terugkomt. Meestal heeft dansmuziek daarbij ook één vocale melodie.' Dus de zang is net als de rest een van de instrumenten, vraag ik. 'Quite well put!', zegt Ed. Over de inhoud van de teksten weten de jongens niet veel – 'Daarvoor moet je echt bij Tom zijn.' – maar met mijn omschrijving 'pessimistisch, edoch hoopvol' zijn ze het niet eens. 'De teksten zijn optimistisch en onze muziek slechts deceptively dark. Die hoop zit niet alleen in de teksten, maar ook in de muziek. Net als velen roepen wij ook gewoon maar dat alles beter zal worden.'

Look at us, through the lens of a camera
Het beste liedje op het album vind ik “Camera”. Chris en Ed geven tegelijkertijd toe dat het ook hun lievelingslied is en dat het een centrale positie op de plaat inneemt. Bovendien komt de titel van het album daarvandaan. 'The Back Room, dat is waar we al onze geheimen bewaren: slechte gewoontes, ex-vriendinnen, ex-vrouwen, kinderen, haha.' Zijn jullie dan niet wie jullie op het podium zijn, vraag ik. 'Mensen zijn vast en zeker verrast als ze ons in het echt ontmoeten. De algemene opinie is dat wij donker en aggressief zijn, maar we zijn niet de gekwelde zielen die ze verwachten te ontmoeten, niet zo introvert als ze denken. We like a drink and we are not unapproachable.' Op naar de groupies, dus? 'Wie dan? Die mannen van vijftig die vooraan staan bij onze optredens? Haha. Nee groupies hebben we niet en die zullen we ook niet krijgen. Eigenlijk zijn we helemaal niet bekend en valt het allemaal wel mee. Er zijn een paar mensen die ons volgen en soms neemt dat amoureuze vormen aan. Maar je zult het met me eens zijn als ik zeg dat we beter bij dat soort types uit de buurt blijven…'