De grootste gemeenplaats die gedebiteerd zal worden over de nieuwe plaat van Spinvis (‘langverwachte’ zal ik weglaten) is dat de verrassing er af is. Niet alleen is een deel van de tracks al te horen geweest tijdens de theatertournee Lotus Europa of via de single “Het voordeel van video”, maar ook de twee belangrijkste kenmerken van Erik de Jongs muziek zijn gebleven: de weirde monologen en beschrijvingen opgebouwd uit ‘gevonden’ zinnetjes en de prachtige samples.
Het grootste verschil met Spinvis is wellicht dat de liedjes op Dagen van gras, dagen van stro afgeronder klinken, meer doorgecomponeerd. Het debuut klonk als een verzameling schetsen, terwijl bij deze tweede plaat wellicht de noodzaak (of de druk van 30.000 verkochte exemplaren van Spinvis) van succes meetelde. Niet dat het iets afdoet aan de liedjes: “Lotus Europa”, “Flamingo”, “Het voordeel van video” en “De zevende nacht” kunnen zich meten met “Bagagedrager”, “Smalfilm”, “Voor ik vergeet” en “Astronaut”. De eigen hoogst originele wereld van Spinvis presenteert zich weer in zijn volledige licht-melancholische en prettige gekte. Ik durf er een lief ding onder te verwedden dat Dagen van gras, dagen van stro een heleboel jaarlijstjes gaat aanvoeren.
mij=Excelsior / V2
Prachtig. Werkelijk wonderschoon.
Wanneer je al sinds de theatertour van maart/april uitkijkt naar dit album kan het eigenlijk alleen maar tegenvallen. In mijn beleving was Aan de oevers van de tijd tot mythische hoogten gestegen.
En wat blijkt dan ? ‘t Album is nog beter dan ik had kunnen dromen. Stuk voor stuk pareltjes. Met één uitschieter natuurlijk 🙂
Het enige zinnetje dat bij mij blijft hangen is: Vindt u oesters geil.
Niet het handigste zinnetje om dat mee te hebben…
Ik vind dit dus echt helemaal niks.
Zoals VPRO categoriseert: Weemoedige poldercollagepop.
Geen beter moment voor een nieuwe Spinvis om uit te komen dan bij de eerste sneeuw van het jaar. Zandstralende stormen en ijsschotsen heb ik moeten trotseren om gistermiddag Dagen van gras, dagen van stro in huis te halen (die titel wordt eigenlijk voorafgegaan door ‘Je weet hoe het gaat…’). Platenzaak Kroese, met dit weer toch al vrij ontheemd, gaf me ontroerd zelfs een VPRO-gids mee met een Spinvis-interview (met een raadselachtig 06-nummer eropgekrabbeld) en ze boden me zelfs een poster aan, maar die zou toch nooit in volle glorie thuisgekomen zijn.
En, was het het waard? Voor zover ik na twee luisterbeurten in bed op een zaterdagochtend, met fraai zicht op een tergend langzaam ontdooiende boom, kan oordelen: ja, maar niet helemaal. Het Voordeel van Video is natuurlijk schrijnend mooi en de terechte eerste single, en het is ook het eerste nummer van Spinvis (ondanks al zijn vorige werk) dat me qua tekst weet te raken zonder dat de muziek klopt. De tweede single zal wel het toegankelijke en sterke Kom In De Cockpit worden, momenteel mijn favoriete nummer. Tot zover is het verhaal vergelijkbaar aan het eerste album: bij andere songs viel het kwartje ook pas later. Jammer is dat er muzikaal gezien weinig vergelijkbaar is met de klasse van Bagagedrager of Astronaut: ook hier maken de teksten de plaat en lijken de instrumenten flarden muziek te maken. Spinvis heeft ervoor gekozen de teksten soms luguber te maken, en het springt soms erg in het oog, zoals in het lange en intense Lotus Europa (dat je eigenlijk niet zo vaak kunt horen; het stuk over de ‘rooie’ skipte ik de tweede keer al. Minder goeie jeugdherinneringen). Dat maakt de cd gewaagd, en, laat ik eerlijk zijn, wat minder geschikt om te geven als een verjaardagscadeautje. Wat Spinvis zelf al zei, de onschuld is er niet meer. Maar het een kan niet zonder het ander, en mooi is het wel.
Tja, de verrassing van het eerste album was niet te evenaren, maar afgezien daarvan is het weer een echt Spinvis-album: kleine liedjes die bij iedere luisterbeurt weer een paar geheimen prijsgeven. George’s “wonderschoon” is de enig juiste uitdrukking voor deze plaat.
Heb cdtje ook binnen; eerste indruk is dat het ietwat tegenvalt. Maar na twee/drie keer beluisteren van de liedjes moet ik toch echt tot de conclusie komen dat het wederom een juweeltje is. Topnummers zijn ‘De Zevende Nacht’ en ‘Ik wil alleen maar zwemmen’. Aanrader!
Ik vind hem echt zwaar ***. Zie ook de reviw op mijn site: te saai, te mak, te lief. Gepiemel in de marges der kleinkunst. Echt zonde.
Denk overigens niet dat ik Erik de Jong haat ofzo, zijn vorige album draai ik nog immer grijs, dat is echt een 9,5.
Zeg Leo, je gaat Spinvis toch niet vergelijken met Veldhuis en Kemper he? Dat gaat zelfs mij als notoire niet-Spinvis-liefhebber te ver.
Ik vind dat je echt uit je nek aan het zwammen bent Leo. De nieuwe plaat is juist alles wat jouw recensie niet is: spannend en verder gegaan waar Erik gebleven was.
Gezwam kan ik ook lezen in de nieuwe Oor, daar heb ik ZHE Networks (what’s in a name) niet voor nodig.
Ha die aardige George,
Alleen dat lezen waarmee je het eens bent, daar is de wereld ver mee gekomen hè! En ehm…verder gaan waar je gebleven was is ook niet altijd goed; ik noem een George W. Bush die in Irak verdergaat waar zijn vader gebleven was. Maar anyway; deze plaat mist IMO het spontane van de vorige plaat. Onsamenhangende lyrics zijn leuk, maar op deze plaat zoekt Spinvis bewust naar het nihilisme, en dat is niet leuk. En als je “Dagen van Gras, Dagen van Stro” spannend vind dan kan ik je ook de film Bambi aanraden; die is ongeveer net zo spannend :S
Dag aardige Leo,
Ah! Jij wilt graag uitgekauwde teksten die je begrijpt? Nooit een gedicht gelezen zeker? Moet je dan echt alles in één keer kunnen begrijpen?
Ik vind Dagen van… spannennd ja. Mooi, wonderschoon, spannend en vul nog maar wat superlatieven in. Maar als je liever zapvoer wilt horen dan luister je lekker toch naar Marco Borsato? Mij om het even hoor.
Hallo genuanceerde George,
Zoals ik al zei, Spinvis’ debuutplaat is voor mij nog steeds een dikke 9. Geen echt voorgekauwde CD, of wel? En ja, ik lees zo heel af en toe wel wat poëzie.
Echter, “Dagen van Gras…” is geen poëzie maar dadaïsme. Een culturele stroming die alles doet wat niemand anders doet. Voor hen is een afgehakte koeienkop in de yoghurt net zo goed kunst als de nachtwacht. Zo is “Dagen van Gras…” dus ook. Was de eerste CD nog anders dan de rest omdat muziek en teskt een mooie eenheid vormde, met deze CD lijtk Spinvis te willen zeggen “Kijk mij eens absurd zijn, o kijk eens wat een irrelevante teksten! Ik heb alle instrumenten een samples maar weggelaten zodat jullie mijn doldwaze kleinburgerlijke tekstjes nóg beter kunnen horen! O, het is kunst! Theaterkaartjes à €17,-!”
Abstracte kunst kan mooi zijn, maar als je het te ver doorvoert wordt het onzin, en Spinvis heeft het door slechts te focussen op zijn teksten te ver doorgevoerd. In interviews zegt hij zelf dat zijn teksten er slechts zijn om de “leegte op te vullen”. Dan moet je niet je teksten centraal gaan stellen…
wat een gelul zeg. Het gaat hier niet om te ver doorgevoerde abstracte kunst hoor. Het gaat hier over een zeer muzikaal hoogstandje wat erg goed in elkaar zit. De teksten zijn daarnaast ook nog eens zeer beeldend (filmisch, zou ik het willen noemen), dus het woord abstractie vind ik al helemaal niet op zijn plaats. de combinatie muziek en tekst roep een gevoel van melancholie op en lijkt hier en daar te flirten met het spook in je hoofd. Ik wordt er in iedergeval erg blij van. Na 6 keer lotus europa gehoord te hebben ben ik over mijn winterdip heen.
wonderschoon
Dank je Arnold.
Ik vind het gewoon een goede plaat.
Arnold: de teksten zijn inderdaad nog op het “oude niveau”. Echter, ik vind deze teksten niet werken op zulke reguliere muziek. Op “Spinvis” vielen de semi-onsamenhangende teksten (in positieve zin) goed samen met de semi-onsamenhangende samples die de muziek vormden. Op “Dagen van Gras…” klinken de teksten als een vlag op een modderschuit; als een Picasso-hoofd op een schilderij van Rubens…
prachtig!
de enige nederlandstalige artiest die ik kan verdragen, en dan ook nog zo goed ‘connecten’ met de teksten.
pure poezie! prachtig melancholische ‘summer is gone’ gevoelens…
Leo, het spijt me dat ik het zeggen moet, maar je loopt te zeiken.
Hmm ik heb een hele andere mening dan jullie allemaal volgens mij. Ik vind dat Spinvis prachtige beelden kan creeren, waarvan een haast ondragelijke moeilijke waarheid uitgaat. Belangrijk vind ik als hij hierbij een beetje expres kleinburgerlijk doet, zoals de inmenging van merkwaardige staande uitdrukkingen..
‘o als je hier kon zijn, vandaag mijn vreemde vriend en dat je nuchter was en je geschoren had’..
Het nummer limonadeglazen wodka, en zijn soortgenoten gaan altijd gepaard met opbeurende riedeltjes, wat ervoor zorgt dat je op straat dergelijke merkwaardige teksten loopt uittekramen. Dit vind ik een fantastische formule en spinvis enige claim op (wereld)faam. Het is het beste antwoord op de voorgeprogrameerde teksten van de popmuziek die ik ooit gehoord heb.. Het wroet zich zodoende in de mensen hun hersenen en bestrijd hun vanbinnen uit. Schitterend snedig is Spinvis soms op onze bekrompen cultuur. Vergelijkbaar met Eddy Terstal films of de tekeningen van Gumba of Peter van Straaten.. Hoge kunst in een jasje van oppervlakkigheid..
Jammergenoeg niet zoveel nummers van dit kaliber op dit nieuwe album.. Ik wil alleen maar zwemmen wel, die flamingo en die cockpitdingez (een beetje). Lotus Europa is een prachtig soort van audiodrama en daarmee buitengewoon origineel, die voel ik wel.. veel andere trax zijn voor mij wat eentonig in hun ‘space’, steeds dezelfde dralerigheid.. zeurderigheid.. Kriegelig wordt ik daarvan.. Net als soms bij Deus en Björk.. Misschien moet ik het nog wat vaker horen, astronaut heb ik ook en poosje over gedaan..
wauw.
wat een meesterschijf!
gossie. er zijn wat mindere momenten.
waar hij het iets te makkelijk voor zichzelf maakt. zie het derde nummer, of was het het vierde?
maar voor de rest, goh!
prachtig,
een lust voor het oor.
spinvis is veranderd, en hij is meesterlijk gebleven.
chapeau.
Heerlijk album, nodigt uit tot vaak luisteren…
Ik wil alleen maar zwemmen is nu mijn favoriet, maar lotus europa doet ook een boel…
Het is gewoon een goede plaat. Ik snap echt niet waarom er mensen over lopen te zeuren. Het heeft niet dezelfde kracht als het debut, maar de nummers hebben wel die onbepaalde kwaliteit waardoor we met z’n allen verliefd werden op ‘Bagagedrager’ en ‘Voor ik vergeet’. Neem bijvoorbeeld ‘Het voordeel van video’, dat is toch kippevelmateriaal? De voyeur noemt zijn slachtoffer constant aan met U, hoe subtiel en beangstigend. En dan heb ik het nog niet eens over de genialiteit van ‘Lotus Europa’, dat zeker het summit is van de kracht van Spinvis. Kleinschalig, burgelijk, maar ondergronds eindeloos cynisch.
Ik vond het eerste album echt heel erg goed. Bagagedrager, Smalfilm en Ronnie gaat naar huis vond ik personeel de beste liedjes.
En dan komt die tweede uit. Wow!..Wat een cd zeg. Ik kan gewoon niet stoppe met luisteren. Echt wunderbar!
“De zevende nacht en ik zweef over het water
De sterren in mijn hand zou ik ruilen voor een …” ???
Een mug, een zucht, een rug, een lucht???
Ik kan het niet verstaan
Wie kan me eruit helpen?
Spinvis
Dagen van Gras, Dagen van Stro
07 De Zevende Nacht
Dit is het begin, maar het lijkt wel een einde
Ik weet niet wat het is, ik voel me woest en leeg tegelijk
De zevende nacht, de laatste hand
Het begint en het is voorbij
Alles is van mij, ook het licht en ook het water
De man is wel ok, maar ik twijfel over haar
Ik weet niet wat het is
De laatste tijd denk ik vaak alleen aan haar
Hoe ze loopt, hoe ze lacht, wat ze ziet
heb ik gemaakt, ik kan het weten
Maar als ze droomt, ben ik haar kwijt
kijk ik naar haar terwijl ze slaapt
Ze doet alleen maar wat ze wil
Het lijkt wel alsof ze twijfelt
Haar wegen zijn zo ondoorgrondelijk vandaag
De zevende nacht en ik zweef over het water
De sterren in mijn hand zou ik ruilen voor een lucht(?)
Alles is van mij, maar de laatste tijd
Ik weet niet wat het is, ik voel me woest en leeg tegelijk
Ik ben alleen voor altijd
Hoe ze loopt, hoe ze lacht, wat ze ziet
heb ik gemaakt, ik kan het weten
Maar als ze droomt, ben ik haar kwijt
kijk ik naar haar terwijl ze slaapt
Ze doet alleen maar wat ze wil
Het lijkt wel alsof ze twijfelt
Haar wegen zijn zo ondoorgrondelijk vandaag
ok, een ‘dag’ dus…
na de cd al ruim een maand in huis te hebben kwam ik zomaar op het idee om hem uit de cadeauverpakking te halen en eens helemaal te beluisteren. twee nummers vallen mij direct op:
‘ik wil alleen maar zwemmen’ en ‘flamingo’.
de rest is wel okay, ook mooie samples / synthesizers. maar ik blijf vooral hangen bij het nummer ‘flamingo’. heel mooi. ik ben dan ook gek op dramatische delays:)
Woow….ik kan het bijna niet geloven. Dit is gewoon geweldig..super! Ik ben eigelijk heavy metal fan….maar dit is mooi!
Wie deze schijf niet mooi vindt, heeft daartoe het goede recht. Maar een neutraal persoon kan niet anders dan deze schijf een prachtig staaltje klasse vinden. De eerste CD was super, de tweede komt zeker tot aan de schouders van de eerste… Opnieuw een juweeltje dus.
En zo zie je dat Spinvis ook gesmaakt wordt in België. Holland, jullie moeten fier zijn op deze groep!
Om dan nog te zwijgen van hun live-performance. Zaterdag heb ik deze band live aan het werk gezien. 1 uur en 50 minuten genieten… Beste concert die ik al mocht meemaken, en dat er slecht 200 aanwezigen waren, maakte het des te gezelliger.
Ik herhaal het: Holland, draag zorg voor deze diamant…
Prachtig album. Je moet hem wel eerst 20 keer luisteren. Dan wordt die uitmuntend….
Geinig al die intellectuele kritiek en dat vergelijk met de eerste cd. Ik geniet intens van vele nummers op dagen van gras… Alleen ‘Aan de oevers van de tijd’ al is al genoeg om deze cd helemaal top te vinden.
Maar goed, ga lekker verder met zeiken, en laat de artiest zijn werk doen.
Geachte heren Leo en George, met uw welnemen. Meningen zijn leuk, doch over smaak valt niet te twisten. Ik kan overigens jullie beleefde sarcasme zeer waarderen.
Over Spinvis’ nieuwe plaat: persoonlijk vind ik het een waar juweeltje. En daar laat ik het even bij.
Spinvis,, Geweldig.. 🙂
Is het zinnig een reactie te plaatsen en daarbij anderen er van proberen te overtuigen dat de CD goed of niet goed is? IK denk zelf van niet. IK vind de CD goed. MIJN favoriet is “aan de oevers van de tijd”. Jaja, sentimenteel en melancholisch en een heerlijke melodie naar MIJN mening. Als je muziek kunt voelen dan doe je dat ook met dit nummer denk IK. En van de teksten zie IK de humor in! Zojuist Spinvis gehoord in schouwburg van Hoorn. Topoptreden! Erik, goed gedaan!
Het belangrijke van Spinvis is voor mij dat je niet zo diep in de teksten moet graven. Muziek hoeft niet altijd een betekenissen te hebben. Wat Spinvis heeft is iets heeeel nieuws wat nog niet veel mensen door hebben of niet goed weten hoe ze er mee om moeten gaan (?), denk ik.
Gewoon luisteren, je hoofd doet de rest.
echt chille
pik
Dat is nog eens een intelligente en actuele toevoeging! Voor de liefhebbers trouwens: er komt nieuw werk aan van Spinvis.
jeuhs! hopelijk meer debuut en minder stro.
Een album samen met de ex-Hooverphonics mevrouw. Projectnaam Doreac.
oh zo. tja.
Hoe dat zo Ludo? Niet gecharmeerd van Geike?
Ik ben allang blij dat Spiv nu eens niet zelf in de microfoon gaat murmelen.
Smaken verschillen.
gheheh ja zo kun je ‘t ook zing, Geike is ok hoor, The Magnificent Tree moet ik weer ‘ns draaien, maar zoals Ewie zei, dit is weer een zij-project en de ekte ekte fans zitten natuurlijk op album numero 3 te wachten.
Hee, kijk eens hier. Een Dorleac-clip.
http://www.youtube.com/watch?v=eMM9DyNs1iM