(In de auto pt. 19)
*klap* *klap*
‘Wat doe je nu joh! Je laat me enorm schrikken met je geklap.’
‘Ehhh… dat doe ik eigenlijk al sinds ik deze nieuwe cd van The Cardigans heb. Ik moet bij het intro van “I need some fine wine and you, you need to be nicer” in mijn handen klappen, dat hoort zo’
‘Dat zal wel, maar liever niet als je in de auto 140 rijdt op de snelweg! Voor hetzelfde geld raak je de macht over het stuur kwijt.’
‘Ik zal proberen me in te houden, maar op de een of andere manier hoort dat klappen gewoon. Het zal wel komen door al die hondenmetaforen of zo.’
‘Ligt het nou aan mij of is het toch weer typisch een Cardigans-album, maar toch ook wel weer anders? Opstandiger of zoiets.’
‘Dat idee heb ik ook, dat is juist wel leuk aan the Cardigans. Jij was het toch die dat “Lovefool”-singletje van ze helemaal grijs gedraaid hebt? In weinig lijken ze nog op die hitsingle van toen. Ik hoor nu zelfs een beetje Pixies en Blondie. Zelfs Nina lijkt niet meer op Nina, maar blijft wel altijd leuk.’
‘Volgens mij is dat dames met die naam eigen.’
‘Jaja, hou maar op over Nina’s, ik moet alweer gapen bij de gedachte aan een slapeloze nacht. Ik vind Super Extra Gravity overigens niet over de hele breedte supersterk. Er staan wel weer een paar geweldige nummers op. Die single is wat raar in het begin, maar erg goed en dat openingsnummer “I’m Losing A Friend” met dat mooie gitaarwerk en dat orgeltje erachter is echt heel mooi.’
‘Die ballade van net, die vind ik mooi (pakt het hoesje) “Don’t Blame Your Daughter (Diamonds)” heet ‘ie. Hé, “And Then You Kissed Me II”, zoiets stond toch ook op hun vorige album?’
‘Ja, geen idee waarom dat precies is. Slecht vind ik deze versie in ieder geval niet.’
‘Slecht komt in het woordenboek van The Cardigans niet voor.’
mij=Universal