The Music in My Head – Vooraf

Festivals. Vroeger, toen menig File Underschrijver nog jong, wild en knap was, deed het verschijnsel zich vooral voor tijdens de zomer. Het begon zo ongeveer met Paaspop in Schijndel en rond eind augustus eindigde het met één of ander festival in Duitsland. Later kwam daar Lowlands, bij. Paaspop en Lowlands zijn nog steeds een begin en de afsluiter van een festivalseizoen, maar tegenwoordig is de agenda behoorlijk gevuld en moet je spreken van een binnen- en buitenfestivalseizoen. Want zodra de podiumtenten opgeborgen zijn en het gras weer wat rust krijgt, gaan de zalen open voor festivals als Bazar Curieux, Crossing Border, London Calling, en Eurosonic/Noorderslag. En ook voor The Music in my Head. Dit laatste festival is ooit begonnen als tegenhanger van Crossing Border, nadat Crossing Border van Den Haag naar Amsterdam was verhuisd.
banner
En met acts als Marianne Faithfull, Heather Nova, Ute Lemper, The Waterboys, PJ Harvey, I am Kloot en de Stereophonics hebben er door de jaren heen respectabele acts op de podia van The Music in My Head gestaan, terwijl altijd oog was voor nieuw talent (zZz, Dogs Die In Hot Cars, The Stands). Crossing Border is inmiddels alweer terug in Den Haag, maar The Music in my Head heeft intussen voldoende bestaansrecht om als festival te blijven bestaan. Toch hing het doorgaan van het festival dit jaar aan een zijden draadje. Door het wegvallen van een sponsor (tabaksreclame is verboden heden ten dage) was er een groot gat in de begroting dat de organisatie niet haalbaar leek. Gelukkig zijn alle gaten op tijd gedicht en hiermee kunnen we ook dit jaar weer genieten van The Music in My Head. De lokatie is opgeschoven van het Spuitheater naar het nieuwe Paard van Troje, en het programma is ouderwets degelijk. File Under neemt het programma vast even met u door. Leest u mee?


mij=Door Gr.R. en Bor. Foto's: George
Black Rebel Motorcycle Club. Oink.
Verdeeld over drie podia en twee avonden, komen in totaal 18 acts voorbij. Eén van die podia is gereserveerd is voor louter Nederlandse acts. Een lovenswaardig initiatief. Op vrijdag zijn de grote trekkers Black Rebel Motorcycle Club, die met het album Howl een wat rustiger vaarwater zijn ingeslagen, en de Engelse troubadours van Elbow, waarvan kortgeleden Leaders of the Free World uit kwam. Op de andere podia die avond wordt daar zeker niet voor onder gedaan met het de nieuwe Hype van over de Noordzee, het aanstekelijke Clap Your Hands Say Yeah, de countryrock van Sons and Daughters en tenslotte The Departure. Deze laatste band, die groeide binnen een jaar uit van beginnend bandje tot een volwaardige Engelse Hype. Maar wat goed is, komt snel. Al hebben ze, zoals zoveel bandjes die de jaren tachtig (in dit geval U2/Echo and the Bunnymen/The Smiths) herontdekken, het getij mee. Dat zal nog moeilijk worden om een keus te maken voor welk podium ons op te stellen! Eveneens teruggrijpend op de eighties speelt die avond, op het Nederlandse podium, dan nog Saunawest, voorafgegaan door de elektropunkdinges Elle Bandita (aka Ryan Riot) en de Haagse singer-songwriter Stefan Oosthof. Maar we beginnen de vrijdag met Architecture in Helsinki: veelkoppige en multi-instrumentale droomliedjes (gek, maar wel lekker!).
Bloep floep hoep!
Op zaterdag gaan we eerst kijken of Tracy Bonham daadwerkelijk terug is. Veel heeft ze niet van zich laten horen na haar hit Mother Mother, maar er is een nieuwe plaat uit (Blink the Brightest), waarop Tracy laat horen van vele markten thuis te zijn. Dat willen we dan wel eens horen. Geheide must-see's zijn natuurlijk The Posies en Moloko-zangeres Roisin Murphy. Nadere introductie lijkt ons overbodig. Ze staan tegelijk geprogrammeerd tot aan het eind van de avond, maar File Under is gelukkig opsplitsbaar. Ook The Frames, groot in Ierland, groeiend in Nederland, kunnen we niet overslaan. Tot de onbekendere pareltjes voor de zaterdag behoren in ieder geval Quit Your Dayjob. Deze knotsgekke Zweden weten een feestje te bouwen en wie wil er nu geen feestje op zaterdagavond? Jack Stafford mag zijn band op het 'Nederlandse' podium installeren. Voor wie Tracy is misgelopen geen gek alternatief, maar je moet wel van relatierock met een knipoog houden! Verder spelen nog Absentee, en uit Nederland dan nog het energieke Quagga en Florentintin met zijn lapbop op een laptop geremixte tunes. Kortom, het wordt ouderwets hard werken voor File Under, maar zo blijven we in conditie voor de zomer…
The Frames: bijna meer covers dan nummers van hun eigen cds. En dáár zitten we toch niet op te wachten?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven