Achter me staat een man in mijn rug te duwen. Hij draagt een leren hesje en een geruite blouse. Het is hier veel te druk. Links van me staat een baardaap een sigaret op te steken en even later blaast hij de rook in mijn gezicht. Een meisje met blond haar en een staart komt langs met een treetje bier en kiepert de inhoud over mijn broek. God, wat doe ik hier, vraag ik me hardop af. Concerten zijn helemaal niet leuk. Al die mensen.
De stagemanager komt er aangelopen met handdoeken, ik sta hier nu al een uur. Mijn benen doen pijn en ik wil dat de band begint. Hij brult in wat microfoons, speelt wat op een gitaar. Legt handdoeken neer, draait flesjes water half open en plakt de setlist op de vloer. De sloerie in de minirok voor me probeert te lezen wat er op staat en hangt half op het podium. Ik tik haar op haar schouder. Zeg sloerie, zo zeg ik, ik hoef niet te weten dat je een rood stuk katoen door je bilspleet probeert te trekken. Écht niet. Dan breekt de hel los. Gitaren loeien en drums roffelen. Mijn helden staan op het podium en ik ben vergeten dat ik pijn in mijn rug gekregen heb, mijn broek half nat is van het bier van die blonde met die staart, ik moet hoesten van de rook van die lul naast me en dat die sloerie voor me met die rode tangaslip tegen me staat te schelden. Jeff zingt en het Vic Theatre gaat uit zijn dak. Bij “Hell is Chrome” speel ik luchtgitaar. Tijdens “I Am Trying To Break Your Heart” lopen de rillingen over mijn rug. En “Jesus, etc.” brengt me in vervoering. Ik wil meer! Ik krijg meer. De band speelt “Via Chicago” en laat een hels gitaarkabaal horen waar Jeff Tweedy doorheen zingt alsof er niets aan de hand is. Het is prachtig, het klinkt briljant en het zweet staat op mijn rug. Tijdens de nummers deinen mensen mee, tussen de nummers door gaan ze uit hun dak. Het is een perfecte avond. Dan is het afgelopen en loop ik naar mijn cd speler. Voor de vierde keer deze avond druk ik op play.
Achter me staat een man in mijn rug te duwen. Hij draagt een leren hesje en een geruite blouse. Het is hier ook veel te druk…
mij=Nonesuch / Warner