In de zomer trokken we meestal naar Frankrijk. Van tevoren een plekje reserveren voor de tenten en de sleurhut die we meenamen deden we niet. Hooguit bepaalden we de streek waar we met het hele gezin naar toe zouden trekken. Het maakte dat we eigenlijk nooit op exorbitante campings kwamen. Daar moet je namelijk voor reserveren en aansluiten bij Jan de Hollander met zijn kinderen die naar de disco willen en de hele dag vermaakt worden. Des te ouder ik werd des te minder behoefte kreeg ik ook nog eens aan luxe op vakantie. Meestal schijnt dat precies andersom te zijn. Ik vond en vind het nog steeds mooi om er gewoon op uit te trekken met een rugzak, tent en een brandertje en maar te zien waar het schip strandt. Dat levert veel meer avontuur op dat ik leuker vind dan dronken hangen rond zo’n hotel aan willekeurig welke kust.
Het Spaanse bandje Camping kiest hier ook voor. Ze vertrokken voor hun avontuurlijke sonische trip die uiteindelijke resulteerde in Dancing Days. En lieten debuutalbum Photo Finish achter zich. Dat stak degelijk in elkaar, maar het was wel een beetje netjes. Avontuur en nieuwe paden verkennen, dat wilden ze. Kiezen voor een potentieel avontuurlijk pad is natuurlijk nog geen garantie voor een smakelijke avontuur. In het geval van Dancing Days wel. Dit album is zo’n stap vooruit ten opzichte van Photo Finish dat het voor iemand met korte beentjes een sprong is. Nu nog alleen Mogwai en Explosions in the Sky als voornaamste referentiepunten noemen zou ze veel, heel veel tekort doen. Flarden hip-hop, verknipt spoken word, monotone zang in combinatie met cello’s en beats, en nog veel meer interessants hebben ze opgepikt tijdens hun reis op weg naar Dancing Days. En het resultaat is er naar. Op Dancing Days blijkt maar weer eens dat ver weg van de platgetreden paden meestal de écht mooiste plekjes liggen.
Camping overtuigt ook graag live, en wel op:
7 december – Paradiso, Amsterdam (met Schwarz(sp) en Mist(nl))
8 december – Indie Music Festival, Gent
9 december – Mains d’Oeuvres, Parijs (met Schwarz(sp) en Mist(nl))
mij=Astro / Sonic
Is mooi plaatje doch een van de vele.
Dat is altijd zo, maar ze zoeken veel meer dan de eerste het avontuur en dat maakt de cd toch wel erg leuk.