Capricorns – Ruder Forms Survive

Ik ben een tolerant mens. Maar waar ik wel een enorme grafhekel aan heb is als ik gestoord word wanneer ik dingen geconcentreerd aan het uitvoeren ben. Zojuist ging ik weer even volkomen op tilt. En dat was nu nog wel bij zoiets simpels als het beluisteren van een plaatje van Capricorns. Ik ben denk ik moe of zo. Maar toch… de persoon die het in zijn botte harses gehaald heeft om het schetterende varken Eugene Robinson (normaal krijsend in Oxbow) van stal te halen terwijl ik geconcentreerd in een vette progressieve stonertrip (echt het bestaat!) zit, verdient niet minder dan het slechtst denkbare voor een mens. Die idioot vergalt met zijn door merg en been gaande geblaat namelijk volkomen “The First Broken Promise”. Alsof dat nummer van de vier dappere strijders die voorheen en/of nog steeds in Bridge & Tunnel, Iron Monkey, Orange Goblin & Dukes Of Nothing zaten dat nodig hadden. No fucking way dus, hè. Dat nummer is net als de andere zes nummers opgebouwd uit majestueuze riffs, die met recht riffs mogen heten, want ze maken dat je weet waar je middenrif zit. Ruder Forms Survive is zo’n album dat klinkt alsof je de weg kwijt bent in Death Valley en door de verzengende hitte van de zon die op je schedel brandt je steeds weer denkt dat in de verte een oase opdoemt met palmbomen die je schaduw en verkoeling zullen bieden. Toch zijn ze er niet en moet je door op zoek naar een uithoek. Of tot het bittere einde. Maar als je dan toch Death Valley overleefd hebt dan denk je: ‘Ach, dat kan eigenlijk nog wel een keer.’ Totdat je na tien minuten die woestijnrat van Robinson tegenkomt. Wat je dan denkt mag je voor deze keer best uitvoeren. Tolerant zijn kent zo zijn grenzen.

mij=Rise Above / Suburban