In 1997 was het grappig dat drie veel te jonge broertjes samen besmettelijk vrolijke popliedjes maakten. Nog grappiger was het om te zien hoe mensen erop reageerden: Middle of Nowhere werd massaal verkocht en verguisd. Je hoeft “MMMBop” nog altijd maar even te neuriën of het zit de hele dag in je hoofd. Je krijgt er mensen helemaal mee over de rooie. In maart dit jaar ontdekte ik in de uitverkoopbakken van de Music Store Eindhoven dat er zelfs een kerstplaat van Hanson bestaat. For God’s sake, een kerstplaat! Van Hanson! Met sneeuw en kleurige lichtjes op de cover! Afgeprijsd naar 1 hele euro! Het perfecte verschrikkelijke kado! Volledig in de slappe lach kwam ik het prul aan de kassa afrekenen. Het gezicht van de verkoper was die ene euro al meer dan waard. Kostelijk! De arme vent wist niet hoe hij het had. Ik vraag me af wat-ie van me vond. De cd zelf was eigenlijk helemaal niet grappig, maar goed.
Hanson’s meest recente prestatie is hun tweede live-album. Oke, en het tweede kind van de 22-jarige Taylor. Qua liedjes heb ik weinig gemist sinds 1997; de nieuwe liedjes op Live & Electric zijn in orde, maar ik heb er weinig mee. De lange haren zijn eraf: Hanson wil serieus genomen worden. Dat begint al met opener “Optimistic”, een Radiohead-cover. Je moet maar durven. Later komt ook nog een U2-cover langs. Niet slecht ofzo, wel raar. Raar zijn ook de nu zware stemmen in “Where’s the Love” en het magnum opus “I Will Come To You”, hier nogal sober uitgevoerd. De groep is gegroeid. Natuurlijk, het blijft een ont-zet-ten-de boyband en dit live-album wordt pijnlijk mismaakt door het meidengegil tussendoor, maar Hanson kan wel strak funken, en dat maakt Live & Electric best een lekkere plaat. Niet magistraal, maar Hanson luisteren is tenminste geen straf. Dat is al heel wat. De bijbehorende DVD is met 32 minuten wel karig. Drie clips, twee live-nummers, wat extra’s, en dat is het dan.
mij=Cooking Vinyl / Bertus
Ik ken iemand die een meisje kent die een paar maanden geleden helemaal naar Los Angelos is gereisd om haar helden van Hanson te zien. We leven in een rare wereld.
Ik ben vanochtend hartelijk uitgelachen door een collega op mijn werk die FileUnder ook leest. Tja, jeugdzondes… Slecht voor mijn geloofwaardigheid, dit artikel. So be it.
Dat die überhaupt nog bestaan
Vroeger was ik echt een super fan van hanson. maar op een gegeven moment ben ik er wel over heen gegroeid. toch vind ik het altijd wel leuk als ik er weer eens ergens wat over lees. want uiteindelijk heb jij toch wel de moeite genomen om dit te schrijven over de lieftallige broers. natuurlijk heb ik de kerst cd ook in mijn collectie en heb hem deze kerst toch nog wel even gedraaid. net zo als de kerst cd van maria carey of hoe dat mensje ook precies heet. erg fout maar ook zo leuk. maar de kerst is weer voorbij dus cd’s weer veilig achter slot en grendel verborgen en volgend jaar… komen ze gewoon weer uit de kast hoor!!
Groetjes Anneke
Heey!! ik ben een beetje geschokt en beledigd door dit bericht! ik ben nu 16 jaar en ik ben al sinds MMMbop fan van hanson! Ze hebben bij elkaar al zo’n 6 albums gemaakt, en ik ben nog steeds helemaal gek van ze. Ze zijn supergetalenteerde muzikanten, en blijven nieuwe muziek maken. Ik weet dat ze er vroeger belachelijk uitzagen, maar ik vind dat je ze nu kan vergelijken met artiesten zoals Gavin Degraw en James Morrison.
Liefs!
Serieus! HANSON OP PINKPOP! Na al die jaren!
Hanson opent op Pinkpop 2011 converse stage op zondag 12 juni (14:00 – 15:00 uur).