Rise And Fall – Into Oblivion

rise_and_fall-into_oblivion.jpgHet zal in 1995 geweest zijn dat ik voor het eerst kennismaakte met de Clevo-hardcore sound, een loodzware variant op de Amerikaanse hardcore die het vooral zoekt in slopende megariffs, lagere tempo’s en grof geschreeuw. Hardcore waarin de geest van Black Sabbath als het ware wat doorschemert. In dat jaar zag ik Integrity en Ringworm namelijk, twee bands uit Cleveland die toen toevallig in de buurt waren (in Het Bolwerk, om precies te zijn). Dat was wel even andere koek dan dat uptempo hardcore-gebeuren dat ik tot dan toe had gezien en gehoord. Massieve monsterriffs en toch hardcore. Het Belgische Rise And Fall is ook zo’n band. Debuutlangspeler Into Oblivion (er zat nog een EP voor) beukt en ploegt je hele huiskamer om met een krap half uurtje punkmetal, zoals de heren het zelf noemen. Met gitaarriffs als zaagmachines, hier en daar afgewisseld door een sferisch akkoordje, intens geschreeuw en vette moshparts is het dan ook heerlijk stampen op deze plaat. En dankzij de grofkorrelige mix van Converge‘s Kurt Ballou zit het geluidstechnisch ook nog eens perfect in elkaar. Niet verbazend dus dat ze voor Amerika getekend hebben bij het toonaangevende Deathwish Records, het label van Converge en aanverwanten. Zo, bent u ook weer even bij. Eindconclusie: prima beukplaat van een band die wel eens verder kan komen dan alleen het thuisland.


mij=Reflections Records

Een reactie

  1. Wim

    Die EP (Hellmouth, uit op Join The Team Player) is mijns inziens toch de naam ‘debuutlangspeler’ waardig: bijna even veel songs en ook iets minder dan een half uur lang, net hetzelfde als deze killer ‘Into Oblivion’ dus. Een band van bij ons om trots op te zijn!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven