Soms is het achter de schermen van File Under een ware koehandel. Recensenten krijgen plaatjes in hun mik geschoven waar je soms verdacht weinig mee kunt. Deze platen worden dan doorgeschoven naar de hoogste bieder. Of het dichtstbijzijnde slachtoffer. Als de muziek neigt naar moeilijk en de mannen op de hoesfoto zijn lelijk, dan ben ik meestal het haasje. Maar ook als de mannen lelijk zijn en de muziek is niet moeilijk, krijg ik soms cd’s aangereikt die een ander niet gerecenseerd krijg. Bor bijvoorbeeld, kon niet uit de voeten met de nieuwe Stereo MC’s, Paradise. En toen hij hoorde dat ik zojuist de Stereo MC’s live gezien had in Tivoli, was een uitwisseling z gebeurd. Dus zit ik nu met een Stereo MC’s-cd, die al een tijdje uit is, maar waar ik ook niet zoveel van weet te zeggen. Behalve dat het het een eeeh… Stereo MC’s-plaat is. Met echt gespeelde hiphopbeats, goede achtergrondzangeressen en een lelijke magere man die eroverheen rapt. U kent het concept vast van hun hit Connected. Live was het een feestje, maar op cd ontgaat me de urgentie een beetje. Niet dat het slecht is, maar het is een leuk kunstje en de plaat mist een echte knaller. De echte fans zullen de plaat al hebben en de geïnteresseerden houden het op de doorbraakplaat Connected. En gaan ze live zien. Want daar gingen zelfs bij deze ouwe symphorockert de voetjes van de vloer…
mij=PIAS