Als je af zou moeten gaan op de voorkant van deze plaat, dan verwacht je bijna erotisch getinte liedjes. Voorop prijken namelijk een soort gehoornde fallussen op heuvels, terwijl de titel LoveKraft is. Doet trouwens ook wel wat aan een kruisigingsscene denken. Ook de tracklisting kun je dubbelzinnig uitleggen: zo zijn daar titels als “Atomic Lust”, “The Horn” en “Ohio Heat”. Maar zo nauw moeten die jongens van Super Furry Animals niet uitgelegd worden, het gaat juist over zaken als nucleaire dreiging, ongewenste zwangerschap, evolutie, over alles eigenlijk. Het geluid is voller dan ooit op dit alweer 7e album en deze keer is niet alleen Gruff Rhys verantwoordelijk voor de zang. Alle bandleden doen mee, en niet onverdienstelijk; juist die veelvoud aan zang maakt deze plaat namelijk tot een harmonieus geheel. Hier en daar doet het zelfs wel wat Beach Boys-achtig aan. De plaat wordt elders al aangehaald tot het beste tot nu toe, maar dat zal dan niet op de uitschieters slaan, die staan er niet op wat mij betreft. Net zoals je ook een Pink Floydplaat als geheel wilt horen, zou je ook deze laatste Super Furries wel een conceptalbum kunnen noemen. Misschien niet qua onderwerpen, meer qua muziek. En om op de eerste zin terug te komen: erotisch is het dus niet. Maar wel leuk.
mij=Rough Trade / Konkurrent