‘Papa, wanneer komt dat jongetje nu op het podium?’ Junior zeurt. Hij wil wat anders zien dan de dvd van U2, maar ik had wel lol gehad in het bekijken van dat kreng en wilde deze nog wel voor de zoveelste keer zien. Bassie & Adriaan kwam me op deze miezerige dag ondertussen wel de strot uit. Daarom had ik hem gezegd dat er straks een jongetje op het podium getrokken zou worden door die rare meneer met zijn zonnebril op. Toen het na een paar nummers nog niet gebeurd was werd Junior ongeduldig en stelde me de vraag zo ongeveer om de minuut. Tot het ook daadwerkelijk gebeurde: ‘Kijk papa, kijk!’ Springend stond hij voor de TV. Alsof hij zo het podium op wilde springen. Je zit er dan ook lekker bovenop bij deze registratie van Hamish Hamilton. Hij deed ook de beide geweldige Peter Gabriel-dvd’s en die waren een lust voor het oog. Dat geldt ook voor Vertigo 2005 – Live from Chicago. Het enige dat Hamilton van mij had mogen doen is er iets meer beelden van het gepreek van wereldverbeteraar Bono uit weglaten. Nu gaat dit me verderop in de set toch wel een beetje irriteren. Ik had eerlijk gezegd ook niet verwacht dat ik me nog eens zo met U2 zou vermaken. Oorzaak hiervan is deels te vinden in het feit dat er veel oude nummers verwerkt zitten in de set van Vertigo. Zo komen er naast geheide krakers “Pride” en “Sunday Bloody Sunday” bijvoorbeeld ook nog drie nummers van Boy voorbij. Ik krijg vellenkip als Cry / The Electric Co door het Chicago United Center schalt. De keer hiervoor dat het gebeurde is zeker vijftien jaar geleden. Toen luisterde ik October ergens in Zuid-Frankrijk in een tentje. Dat ik dat nog weer zou krijgen van U2 had ik niet verwacht.
mij=Island / Universal