De zon zakt langzaam onder de horizon. Nog even en het laatste restje warmte verdwijnt met haar naar de andere kant van de aarde. Je kijkt naar de laatste twee houtsblokken die je nog over hebt, goed voor nog een paar uurtjes warmte. Daarna is er niets meer om je warm te houden. Wetende dat de temperatuur straks zal dalen tot ver onder het vriespunt en de wind alleen maar zal toenemen, neem je niet eens meer de moeite om ze aan te steken. De duisternis daalt langzaam neer op wat wel eens je laatste rustplek zou kunnen worden. Naarmate de tijd verstrijkt beginnen je ledematen steeds kouder te worden en lijkt het alsof iemand die een super FRISK® Power Mint heeft gegeten, met onuitputtelijke kracht in je gezicht staat te blazen. De kou kruipt langzaam in elke vezel van je lichaam. De pijn is haast ondraaglijk. De omgeving begint te vervagen. Lange slierten wit licht draaien om je heen en banen zich een weg door de verstikkende wereld waar je in gevangen zit. In de verte zie je een silhouet, licht gebogen, met de handen nonchalant in de zakken gestoken. Je hand reikt naar hem en probeert hem te grijpen. Dan houdt het op, er is niets meer….Je ogen gaan open. Verbijsterd kijk je om je heen. De ruimte lijkt vertrouwt, de temperatuur aangenaam. Voor je ligt Séance, de ultieme black metal beleving van Dark Fortress. Slepend, groots, modern en toch gemeen ouderwets. Alsof je langzaam sterft en opnieuw geboren wordt.
mij=Century Media / Suburban