Weightlifting is pas de vierde plaat van The Trashcan Sinatras, hoewel ze al sinds eind jaren tachtig actief zijn. Desondanks hebben ze een fanatieke fanschare en doen ze meer dan een beetje hun best voor die fans: kijk maar eens naar de enorme waslijst aan downloads die ze ter beschikking stellen.
Toch vraag ik me af of die fans zo blij waren met Weightlifting. Opener “Welcome Back” is een fijne powerpoptrack a la The Posies (en goed gekozen na een fiks aantal jaren stilte rond de band) en ook de volgende tracks, “Got Carried Away” en “All the Dark Horses” bewijzen dat ze lekkere melodieën kunnen schrijven. Maar “What Women Do To Men”, “Leave Me Alone” (al geschreven in 1999) en het saaie “Country Air” vallen dan des te meer in negatieve zin op. Liedjes als deze maken van “Weightlifting” niet de prachtige comebackplaat waar veel fans op gehoopt hadden.
Aan de andere kant, deze plaat had acht jaar geleden al moeten verschijnen, ware het niet dat hun toenmalige label Go! Discs er zo goed als de brui aan gaf. Met dat in gedachten is Weightlifting in elk geval een aardige poging om het welverdiende plaatsje van The Trashcan Sinatras in de popgeschiedenis veilig te stellen.
mij=Spin Art / Konkurrent
Yes! Jullie zijn ontwaakt uit jullie winterslaap! 🙂
Huh!? *wrijft zich in de ogen* Wat? Nu al!?
Moewaaaaaaaaah.
Grmbl….
Nee hoor, ik ben de enige die al wakker is.
wat duurt een week dan lang zeg!
Deze plaat is al heeeeel lang uit, hoor…
De recensie is dan ook al acht weken geleden online gekomen, voor mijn gevoel. Negen!
Storm is druk aan het verhuizen. Vanaf volgende week weer wat regelmatigere updates.