Mark Lanegan & Isobel Campbell – Ballad of the Broken Seas

Er was een tijd dat de dagen grijs waren. En druilerig. Dagen die eeuwig leken te duren en gevuld waren met verdriet en tranen om dingen die eens waren. Het was op zo’n dag dat er een meisje op mijn deurbel drukte en we een kopje thee dronken. Ze was net dingen wezen doen, ze doet immers altijd dingen, en ze had een cd gekocht. Het was écht prachtig, vertelde ze in haar onnavolgbare accent, een vriend had haar gezegd hier naar te luisteren. Het moest iets met een mooie donkere stem zijn en een elfje dat meezong. Ze bleek het over Britta Phillips en Dean Wareham te hebben. Wist ik veel wie dat waren, ik kende ze niet. Voor mij scheen de zon niet meer, duurden de dagen eeuwig en ik had niet eens internet. Die plaat, L’Avventura, heeft me heel wat uren getroost terwijl ik dronken door de donkere nachten langs grachten zwierf.
Tegenwoordig schijnt de zon. Het is echt heel walgelijk, zelfs in het midden van de winter bloeien er rozen en schieten de boterbloempjes uit de grond. Dus ja, wat moet je dan met zo’n sombere plaat? Ik vergat de plaat. Britta en Dean waren terug naar waar ze eens waren. In mijn vergetelheid. Want zo gaan die dingen. Je vergeet.
Tot een uurtje geleden. Want zojuist kreeg ik de plaat van Mark Lanegan en Isobel Campbell in mijn handen. “Ballad of the Broken Seas” is een plaat die klinkt zoals je zou verwachten als je de titel leest. Vol trage ballades waar Mark wat mompelzingt en Isobel overheen-elft. Het klinkt echt heel fijn en winters en troostrijk, gelooft u mij maar. Het enige probleem is het volgende: neemt u even de donkere stem van Mark in uw hoofd. Denk daar nu de stem van Isobel Campbell bij. Wat krijg je dan? Juist: een tweede versie van l’Avventura. Maar dan zonder Britta. En zonder Dean. En ja, dan kan Isobell het vroeger wel met Stuart van Belle and Sebastian gedaan hebben en Mark zo beroemd zijn als Michael Jackson maar voor mij is er maar één Britta en Dean en ook maar één l’Avventura: de plaat die het meisje dat op die donkere dag aanbelde en haar nieuwe cd opzette, ergens aan een gracht in de Jordaan.

mij=V2