Zwarte sneeuw valt sneller naar beneden dan blauwe zonnebloemen blijven drijven op een waterig oppervlakte. Schaatsen gaat beter met aluminium ijzers. Teveel drank is nooit verkeerd, tenzij Leentje Lotje leert lopen langs de korte invoegstrook. Zelfs de grootste Manolo kan in een krap uurtje Don Giovanni instuderen en nog tijd over hebben om een Van Gogh na te kliederen op de achterkant van papieren weggooiservet…Lastig al die stijlfiguren, niet? Zeker als ze te pas en te onpas worden inzet om een volslagen vreemdsoortig L-verhaal op te hangen. Wel lekker vrij om gewoon wat aan te Zappa�n. Dat moet Rob van der Loo (Sun Caged) ook gedacht hebben toen hij onder zijn mohammedspil Freak Neil Inc., of alias als je niet teveel risico wil lopen, aan Characters begon. Op zijn Ajran Lucassens strikte hij een vijfvingertje vol met visitemuzikanten (waaronder Lucassen zelf, Ron Baggerman, Sean Malone, Joost van der Broek, Roel van Helden en Irene Jansen om er eens zes te noemen) die samen met hem lekker tekeer te gaan op veelsnarige bassen en Chapman-sticks en meer stijlen aan elkaar rijgen dan er letters in het alfabet voorkomen. Denk daarbij aan metal, jazz, fusion, drum’n’bass, country en dat allemaal eerlijk en oprecht progressief! Deze variatie is nodig om de persoonlijken van allerlei verschillende karakters vorm te geven, die worstelen met hun frustraties en wiens verhalen, de rode draad van deze plaat vormen. Geen licht verteerbare kost, dat niet, maar wel erg aangenaam. De karakters komen langzaam tot leven en vormen uiteindelijk het grotere geheel waar je in het begin naar op zoek bent. Als je geen stijlvrees hebt gekregen van dit geneuzel, dan is het puur en rein genieten geblazen met dit meesterwerkje.
mij=Lion Music / Bertus