Hoe prijs je jezelf de markt uit in Huize Storm. Nou, da’s heel eenvoudig. Doe als het Finse Sinamore. Je zet op je site dat je jezelf ziet als Katatonia meets HIM while gangbanging Bon Jovi. Doe je ogen dicht en zie het voor je. Na het zien van die beelden gooi je een cd gelijk weg, toch? Katatonia is natuurlijk okay, maar HIM heeft hier in huis al jaren afgedaan. En Bon Jovi? Tja daar ligt nog een 12 inch van ergens op zolder, maar ik kan me de laatste keer niet herinneren dat die gedraaid is. Zo deze überhaupt al eens gedraaid is. Maar goed, Bon Jovi is in de bovenstaande beschrijving natuurlijk wel het lijdend voorwerp en als Bon Jovi lijdt dan is het al een stuk minder erg. Dus ik gaf de Finnen toch maar een kans. Dat viel niet eens tegen. Sinamore klinkt nog het meest als Paradise Lost in hun Depeche Mode-periode. Op zich vond ik dat wel koel, maar het verschil met Paradise Lost is dat er bij Sinamore niet echt nummers uitknallen. Tegelijkertijd moet ik bekennen dat er ook geen slechte nummers op A New Day staan. Wat ik wel een minpuntje vind, is dat de band het nodig vond de zang van Mikko Heikkila met grote regelmaat door de vocoder te halen. Vocoders dat is iets voor de Chers van deze wereld (alhoewel muteknoppen nog meer op hun plaats zijn daar natuurlijk) en niet voor stoere Finse knapen. Daarom mogen ze van mij op een volgende cd wel wat vaker de rauwe strot zoals in “Drama for Two” van stal halen.
mij=Napalm / Rough Trade / Rough Trade