Ten: the Essential Collection 1995-2005 is een merkwaardig plaatje. Het is namelijk een verzamelaar, en toch weer niet. Alle songs zijn opnieuw opgenomen, door de huidige bezetting. Nou ja, de huidige bezetting… De nieuwe drummer (Lee Morris van Paradise Lost) had nog andere verplichtingen, de bassist is na deze plaat vertrokken. Het voordeel is niettemin dat het materiaal meer eenheid vertoont dan gebruikelijk bij een verzamelaar, het nadeel is dat het natuurlijk geen échte verzamelaar meer is. De verdeling in Essential rockers op schijfje 1 en Essential Ballads op schijfje 2 vind ik wat minder geslaagd. Ballads ontlenen deels hun kracht aan het feit dat ze ingebed zijn in het steviger werk, en dat mis je hier. Maar eerlijk is eerlijk: ook van schijfje 2 heb ik met volle teugen genoten, domweg omdat het stuk voor stuk puike nummers zijn. Daar is enerzijds de fraaie zang van Gary Hughes debet aan, maar zeker ook dat het delicate evenwicht tussen hard en gepolijst gevonden is. De Essential Rockers zijn ook om van te smullen. Fraaie epische intro’s, mooi opgebouwde solo’s, indrukwekkende zang, het zit er allemaal in. Ergens tussen Magnum, Soul SirkUS, met een snufje WhiteSnake. Als je dit album beluistert, moet je concluderen dat de doorbraak van Ten alleen maar uitgebleven kan zijn omdat de band at the wrong place at the wrong time was. Wellicht krijgen ze met hun nieuwe album, dat over enkele maanden verschijnt, eindelijk de doorbraak die ze verdienen. Dit is alvast een heerlijk voorproefje.
mij=Frontiers / Rough Trade