Er is een eenvoudige reden voor al die projecten die als paddestoelen uit de grond schieten: het internet. Muzikanten hoeven niet meer moeizaam agenda’s in overeenstemming te brengen, het is een kwestie van bestanden doorsturen via het internet en daar je eigen bijdrage aan hangen. Maar het is een procedé waar ik niet zo enorm van gecharmeerd ben, om dezelfde reden waarom ik de voorkeur geef aan live-opnamen boven studiowerk: je loopt het risico dat de chemie van het samen muziek maken ontbreekt. Frontiers-baas Serafino Perugino is wel een liefhebber van deze werkwijze. Bij het horen van de stem van Tony O’Hora twijfelde hij dan ook niet lang. O’Hora, ooit zanger van de Engelse AOR-legende Praying Mantis en recenter van Andy Scott’s Sweet, heeft op dit album alleen de zang verzorgd. Dat is opmerkelijk, want hij is op andere albums bassist, gitarist, toetsenist, drummer én producer geweest. Perugino werkt echter vaak met multi-instrumentalist en Professional Stunt Guitarist Magnus Karlsson, die eerder werkte aan de albums van Starbreaker en Allen-Lande. Op dit album zijn alle instrumentatie én de productie door Karlsson gedaan en heeft O’Hora er zijn zanglijnen overheen gelegd. Nu ís O’Hora ook boven alles een goede zanger. O’Hora heeft een stem met power en laat horen dat een soloalbum zeker gerechtvaardigd is. Karlsson is op zijn beurt een uitstekend componist, muzikant en producer. En toch, hoe goed het ook is, ik mis net dat beetje extra. Dit is een prima album, met muziek ergens tussen Karlsson’s hiervoor genoemde projecten en klassieke rockzang. Beslist bovengemiddeld, maar zonder de muzikale X-factor.
mij=Frontiers / Rough Trade