Op de cover staat een spooky fantasytafereel met een in verregaande staat van ontkleding verkerende dame. In de bijbehorende informatie wordt Messiah’s Kiss aangeprezen als True Metal. En inderdaad, ik krijg precies wat ik verwacht: stoeremannenhardrock á la Manowar en Dio. De drums knallen met grote regelmaat in dubbele-bassdrums-modus, vooral in de refreinen, de gitaren hakken er stevig op los met afwisselend logge, geluidsbeeldvullende riffs en staccato spervuur en de zanger gilt er lustig op los. De teksten verhalen over de “vengeance of fire” of hebben titels als “Steelrider”, “The Ancient Cries” en “The Ivory Gates”. Kortom, Messiah’s Kiss volgt nauwgezet het Protocol voor Stoeremannenhardrock. Maar hoewel ik zelf een tikkie uitgekeken ben op het genre en hooguit incidenteel nog eens wat Dio opzet, kan ik niet anders dan concluderen dat deze heren wel een verdomd degelijke en lekker klinkende partij stoeremannenhardrock hebben neergezet. Qua songs is er weinig verrassing te bespeuren, maar qua uitvoering en geluid steekt dit Dragonheart zeker boven de middelmaat uit. Met name zanger Mike Tirelli maakt dit een album dat ik zeker nog eens zal opzetten. Op het genre uitgekeken of niet.
mij=Steamhammer / SPV / CNR
ik vind dit samen met mijn klasgenoten een hele leuke site en als het hoekenwerk is in de klas dan zitten wij altijd op de pc te surfen naar deze site het is gewoon de maxs soms hangen wij hier wel 2.30 uur op als je dit een leuk stukje vind mail me dan sofiepopmie@hotmail.com