Er zijn muzikanten die al sinds jaar en dag platen maken, nooit grote hits scoren, maar blijkbaar een fanbase hebben die groot genoeg is om door te blijven gaan. En uiteraard een platenmaatschappij die in hen blijft geloven. Elliott Murphy is zo’n muzikant: een sympathieke vakman die platen makend oud wordt. De tel zijn we al lang kwijt, maar Notes from the Underground zal zo ongeveer zijn dertigste album zijn, sinds hij begin jaren zeventig voor het eerst van zich liet horen. Hij woont al jaren in Parijs, schrijft meer dan degelijke liedjes, maar helaas staan er nogal eens te weinig memorabele tracks op zijn albums. En dat geldt ook voor deze plaat. Er wordt zeer sterk geopend met “And General Robert E. Lee”, een aan Tom Petty refererende rocker met een sterke tekst (naast muzikant is Elliott Murphy ook schrijver en journalist). De tweede track, “Lost and Lonely”, klinkt zoals Bob Dylan zou klinken als hij Modern Times dertig jaar geleden zou hebben opgenomen. Met de derde en vierde track slaat de verveling toe. Het gebrek aan goede hooks, gecombineerd met het – we hebben het al eerder vastgesteld – ietwat anonieme stemgeluid van Elliott Murphy wordt zelfs niet goed gemaakt door de inventieve gitaarpartijen van meestergitarist Olivier Durand. Dan helpt ook de mooie, melancholieke afsluiter “Crying Creatures of the Universe” niet meer om van een aardige plaat een topper te maken.
Mij=Bang!