Lupe Fiasco – The Cool

Een bijzonder kind, die Lupe Fiasco. Amper is zijn tweede LP The Cool uit, of meneer geeft er doodleuk de brui aan. Hij is klaar met platen maken, vindt hij, heeft alles wat er te vertellen valt nu wel verteld. Liever gaat hij als live-act verder met wat door menigeen al is omschreven als een hiphop-supergroep: samen met Kanye West, die Lupe als eerste aan het grote publiek voorstelde, en Pharrell Williams richtte de man uit Chicago vorig jaar Child Rebel Soldiers op. Muzikaal is Lupe Fiasco het beste te vergelijken met de eerder genoemde Kanye West, maar raakvlakken met Jay-Z, de vroege Nas en Fort Minor van Linkin Park’s Mike Shinoda zijn er ook. Net als Shinoda is Lupe Fiasco niet vies van het Grote Gebaar en de Grote Kwesties. Mocht Jim Kerr een rapper zijn geweest, dan zou hij waarschijnlijk zo klinken. Met name in songs als “Streets on Fire”, “Little Weapon” en “Intruder Alert” is het maatschappijkritische geluid van de Simple Minds nooit ver weg. “Put You On Game” en “Dumb It Down” daarentegen zijn weer heerlijke parodieën op de G-Unit’s van deze wereld die zichzelf veel te serieus nemen (‘Won’t you talk about your cars nigga? / What the fuck is wrong with you?’), terwijl ik weinig betere lome zomeravondtracks kan bedenken dan “Paris, Tokyo” (dat overigens de opvolger is van de eerste single “Superstar”). En dan heb ik het nog niet eens over Lupe’s fabelachtige techniek, die met name in “Go Go Gadget Flow” en “Hip-Hop Saved My Life” naar voren komt. Ergens is het misschien ook wel begrijpelijk dat Lupe heeft besloten het opnemen van albums te laten voor wat het is. The Cool en zijn debuut Food & Liquor zijn immers van zulke hoge kwaliteit, dat het nadien misschien alleen maar bergafwaarts kan gaan.

mij=Atlantic / Warner