Bring ’em On mag dan hun debuutalbum zijn, aan alles hoor je dat de jongens van Tempestt bepaald geen groentjes zijn. Dat klopt ook wel, want ze waren bijvoorbeeld de band die Jeff Scott Soto begeleidde in hun thuisland Brazilië. Bovendien hebben ze een stevige basis gelegd door te beginnen als coverband, met songs van onder andere Journey, Kansas en Dream Theater. Je hoort in hun songs ook wel dergelijke namen terug, maar het is toch vooral traditionele hardrock die ze spelen. In de hardere songs doet zanger BJ me nogal aan Graham Bonnet denken en daarmee heeft hij een prettig onderscheidend stemgeluid. In de instrumentatie hoor je muzikale helden terug als Michael Schenker en John Sykes, zonder dat er opzichtig geleend wordt. Integendeel, Tempestt zet een serie prima vooral mid-tempo songs neer die snel vertrouwd klinken zonder het heavy karakter te verliezen. Het duet met Jeff Scott Soto is dan niet meer dan een bonus op wat sowieso een lekkere partij degelijke hardrock is.
Bij Fires of Babylon ligt het tempo een tandje hoger. Bekendste namen in deze band zijn Winter’s Bane-gitarist Lou St. Paul en zanger Rob Rock. Ook deze band houdt het bij muziek van decennia terug, maar dan wel de metal uit de tachtiger jaren. Opener “Falling To Pieces” maakt dat ook wel duidelijk, want het is Iron Maiden met één gitarist. Daar draagt het stemgeluid van Rob Rock flink aan bij, want zijn zanglijnen zijn Bruce Dickinson pur sang. Met de wereld aan ervaring die deze mannen meebrengen zou je meer verwachten dan toch vrij standaard metalsongs. Goed uitgevoerd, zeker, maar verrassen doet het nergens. In een ook wat doffe productie begint het gehak op de eerste tel en kun je vervolgens uittellen wat er verderop in de song gebeurt. Nee, doe mij Tempestt maar.
mij=Metal Heaven/Rough Trade