Echt heel veel productiewerk doet Chris Goss helaas niet. Best jammer, want als hij een album geproduceerd heeft, dan kan ik zo’n cd bijna altijd blind kopen. Melissa Auf der Maur, Mark Lanegan, Masters of Reality, Nebula, Queens of the Stone Age, Soulwax, ze staan allemaal in mijn kast. Ik was dan ook wel nieuwsgierig naar The Duke Spirit. Engelse bands produceren doet Goss namelijk niet zo heel veel, dus dit moest wel bijzonder zijn. Bovendien, als je als jong bandje uitgenodigd wordt om voorprogramma’s tijdens tournees te verzorgen voor bands als Queens Of The Stone Age, Razorlight, Yeah Yeah Yeahs, Black Rebel Motorcycle Club en zelfs R.E.M., dan moet je wel wat in je mars hebben. Nou, en dat blijkt. Alleen met de looks van zangeres Liela Moss scoort de band al een dikke voldoende. Als het daar bij zou blijven, dan zou dat een magere score zijn en dat is dus ook mooi niet het geval. Neptune – overigens al hun tweede cd – valt muzikaal gezien ook niet te versmaden. Na een verwarrend zweverig intro van een krappe minuut laat de band gelukkig snel haar ware smoelwerk zien in “Send A Little Love Token”. Een lekker opzwepend indierockliedje. Met haar PJ Harvey-achtige zang wint Moss me gemakkelijk voor zich. Al zouden oudere lezertjes misschien eerdere Grace Slick noemen. The Duke Spirit zou je de vrouwelijke variant op stonerrock, wat toch typisch een mannelijke aangelegenheid is, kunnen noemen. Alhoewel, het Motown-achtige “My Synken Treasure” en het dromerige “Wooden Heart” dat me aan Mazzy Star doet denken, kun je moeilijk stoner noemen. Zo is Neptune dus eigenlijk vooral een lekker afwisselend indie(rock)plaatje. Vergeet maar wat ik zei over dat vrouwelijk stoner gebeuren. Daar komt toch alleen maar gezeur over.
mij=Phantom Sound / PIAS
nou.. ik snap er juist niks van. Auf der Maur, QOTSA , Lanegan, MOR en nu dit? Ontzettend saaie niksige liedjes waar je Goss’ invloed weliswaar in terug hoort (qua geluid dan vooral), maar die nergens een greintje van de sfeer of dreiging van bovengenoemde bands in zich hebben. Een ‘indierockplaatje’ inderdaad.. gaap.
nou.. ik snap er juist niks van. Auf der Maur, QOTSA , Lanegan, MOR en nu dit? Ontzettend saaie niksige liedjes waar je Goss’ invloed weliswaar in terug hoort (qua geluid dan vooral), maar die nergens een greintje van de sfeer of dreiging van bovengenoemde bands in zich hebben. Een ‘indierockplaatje’ inderdaad.. gaap.
Moet Wouter een beetje gelijk geven. Heb vanmiddag geluisterd naar de nieuwe Spirit van The Duke’s maar was niet aangenaam verrast. Terwijl ze voorheen me heeft verrast met haar stem en het nummer dat ze samen heeft gemaakt met UNKLE.
Moet Wouter een beetje gelijk geven. Heb vanmiddag geluisterd naar de nieuwe Spirit van The Duke’s maar was niet aangenaam verrast. Terwijl ze voorheen me heeft verrast met haar stem en het nummer dat ze samen heeft gemaakt met UNKLE.