Het is weer tijd voor het jaarlijkse album van Sevendust. De Amerikaanse groep is er zo één die meer tijd doorbrengt in de studio dan in de toerbus. Hoewel ze in Nederland nog erg onbekend zijn, hebben we hier te maken met hun zevende album. Dat zelfs de albumtitels aan het opraken zijn merken we aan het vergezochte Chapter VII wat het plaatje draagt. Om het toch wat frisheid mee te geven horen we gitarist Mark Tremonti (ex-Creed, Alterbridge), zanger Chris Daughtry (Daughtry, Absent Element) en zanger/gitarist Myles Kennedy (The Mayfield Four, Alter Bridge) langskomen in de elf nummers. Natuurlijk blijft ook op deze uitgave de African-American Lajon Witherspoon de beste persoon van Sevendust – volgens velen zelfs één van de beste rockzangers van de wereld. Opvallend aan het schijfje is dat de vorm van de nummers vrijwel hetzelfde is; er wordt rustig begonnen, na een minuut langzaam toe gewerkt naar een hard stuk en het wordt vervolgens weer afgebouwd. Een formule die na een paar nummers erg op de zenuwen gaat werken. Het nieuwe album is erg mooi verzorgd en klinkt lekker gelikt, maar de doorbraak in Europa zal het wederom niet zijn. Volgend jaar weer een nieuwe kans jongens, dan wederom een totaal andere sound?
mij=Ada / Rough Trade