Toen we nog in Zwolle woonden zagen we een documentaire op TV Oost over een in verval geraakte kerk. Die stond voor een schijntje te koop. We reden er langs, want dat leek ons wel wat. Al snel snapten we waar dat lage bedrag vandaan kwam, dat verval was wel heel letterlijk. Het zou misschien wel tien jaar gekost hebben om van dat bouwval weer een fatsoenlijk huis te maken. We zagen er dus vanaf. Ani DiFranco is wat dat betreft een stuk dapperder. Die kocht in haar hometown Buffalo wel een vervallen kerk en bouwde die in een decennium tijd om tot een state-of-the-art zaal en het kloppend hart van haar eigen label Righteous Babe-recordings. En wie kon deze zaal beter openen dan Ani zelf? Niemand natuurlijk. Dat deed ze dus ook op 11 en 12 september van het vorige jaar. Gelukkig was ze ook zo slim om het geheel gelijk vast te leggen voor het nageslacht, want die optredens waren natuurlijk al lang van te voren stijf uitverkocht. Live At Babeville is het resultaat hiervan. Een op zich redelijk sobere weergave van de avonden, maar het laat wel zien dat DiFranco toch echt iemand is die live toch altijd net wat extra’s kan geven aan haar nummers. Dat ze het naar d’r zin heeft lijkt me gezien de ambiance – het publiek is natuurlijk extreem devoot – niet meer dan logisch, ze straalt echt volop gedurende de achttien songs die ze geselecteerd heeft voor deze gelegenheid en praat honderduit. Nou is ze live altijd al ontwapenend, maar hier gaat er nog een schepje bovenop. Maar dat lijkt me niet meer dan logisch.
mij=Righteous Babe / Rough Trade