Van de stapel met vier cd’s die ik nog mag recenseren pak ik allereerst Way Better Now van het Zweedse Speedmarket Avenue. Het zal wel vanwege het rustgevende bos op de hoes zijn, want ik heb nog niet van ze gehoord. Bij het openingsnummer “Sirence” knikt mijn hoofd gestaag mee op de zware drum en ben ik positief verrast door de stem van zangeres Sibille Attar. Goed begin, denk ik nog. Ik word echter negatief verrast door het tweede nummer “Accident”. De stem van zanger Isak Klasson, een beetje vals nasaal, doet mij nogal angstig aan. Maar goed, dat angstige gaat wel goed samen met de titel van het nummer. Vanaf het derde nummer is zijn stem minder storend, maar de nummers waar Sibille de overhand heeft in de zangpartij hebben toch mijn voorkeur. De nummers van Speedmarket Avenue worden geregeld ondersteund door de trompet, iets wat ik steeds vaker hoor de laatste tijd. Na de pianorage hebben we nu de bloasmuziekrage lijkt het wel. Persoonlijk vind ik het wel mooi, het geeft nummers als “Tell Me More” een groots effect, zeker met de bombastische drum erbij. In het sluitnummer “Final Wall” heeft de trompet juist weer een extra triest effect, precies wat het nummer nodig heeft. Na die ene teleurstelling in het tweede nummer ben ik eigenlijk alleen maar verrast door dit album.
mij=Elefant / Sonic