Al jaren koester ik Extreme‘s III Sides To Every Story, niet zozeer Pornografitti met de enorme hit “More Than Words”. Juist op III Sides To Every Story kwam de combinatie van hardrock, funk en retecommerciële deuntjes volledig tot zijn recht. De verkopen waren echter bedroevend en na een matte poging het publiek terug te winnen met Waiting For The Punchline was het op. Zanger Gary Cherone vertrok naar Van Halen en nam met hen een waanzinnig goed album op, maar was al snel een van de inmiddels vele slachtoffers van het wispelturige gedrag van Eddie van Halen. Nuno Bettencourt bleef een gewaardeerd gitarist en producer, maar zijn eigen bandprojecten waren niet erg succesvol. Beiden bleven echter volhouden geen reünie te willen zonder het goede gevoel. Het nieuwe album Saudades De Rock bevestigt dat het goede gevoel er weer is. Met de oorspronkelijke bassist Pat Badger en de nieuwe drummer Kevin Figueiredo zijn dertien tracks opgenomen voor dit album en alles is er weer: magistraal gitaarwerk, een fikse dosis vette funk, fraaie koortjes en de fraaie poprockfunkcombi die zo weinig bands overtuigend weten te brengen. Gaat Extreme hiermee alsnog de wereld veroveren? Welnee. Het klinkt absoluut niet gedateerd – dat is ook nu met III Sides To Every Story nog niet het geval – maar een rockband die groot wil doorbreken moet voorspelbare MTV-rock maken en daar is Extreme toch echt iets te eigenwijs voor. Zo lijkt opener “Star” eerst iets te simpel van opzet, maar blijkt het refrein dagen later niet uit je hoofd te krijgen. “Run” krijgt een lekker southern rock-themaatje mee en een onweerstaanbaar voortjakkerend ritme en in “King of The Ladies” wordt weer duchtig geëxperimenteerd. Het is over het geheel wel allemaal net iets minder experimenteel dan III Sides To Every Story, maar de variatie, uitstekende productie en de ouderwetse Extreme-charme maken dit een album dat goed laat horen waarom Extreme zo’n bijzondere band was. Is! Is! Joechei!
mij=Frontiers / Rough Trade
Waaaaaahh… Helemaal gemist dat de mannen bezig waren. PG is zondermeer één van mijn favoriete jaren ’90 albums, ook door de herinneringen die er aan vastzitten. Ga deze zeker checken, bedankt 🙂
Inderdaad, jaren gewacht toch nog gekregen. Ben al jaren fan, heb alles solo ook gevolgd. Commerciele meuk komt er niet in. Weer een top plaat!
Ik ben gisteren naar het concert in 013 geweest, nog steeds vet, strak en een ongelooflijk vakmanschap! De vocalen zijn echt fenomenaal!! Natuurlijk staat het gitaarspel van Nuno op eenzame hoogte, maar dat wist ik a. Ze klonken net zo fris als 13 jaar geleden.
William: ik was er ook en inderdaad, het was op z’n zachtst gezegd indrukwekkend. 🙂
Quote: “en nam met Van Halen een waanzinnig goed album op”
Euh, je hebt het over VH III toch? Da’s zowat het slechtste VH album ooit.
Quote: “en nam met Van Halen een waanzinnig goed album op”
Euh, je hebt het over VH III toch? Da’s zowat het slechtste VH album ooit.
Tom: dat ben ik absoluut niet met je eens. Ik vind het nog steeds een van de beste VH-albums. Lekker strakke, moderne sound, Eddie Van Halen die weer eens iets anders probeerde en een puike zangprestatie van Cherone. VHII, Women and Children First, Diver Down, OU812, 5150, allemaal slechter, wat mij betreft. Dat Eddie van Halen niet meer herinnerd wil worden aan de albums met Cherone en Hagar (zie de site) is zijn probleem, niet het mijne…
Tom: dat ben ik absoluut niet met je eens. Ik vind het nog steeds een van de beste VH-albums. Lekker strakke, moderne sound, Eddie Van Halen die weer eens iets anders probeerde en een puike zangprestatie van Cherone. VHII, Women and Children First, Diver Down, OU812, 5150, allemaal slechter, wat mij betreft. Dat Eddie van Halen niet meer herinnerd wil worden aan de albums met Cherone en Hagar (zie de site) is zijn probleem, niet het mijne…
En in dit geval zijn Prikkie en ik het bijna met elkaar eens. Nu wordt het eng 🙂
En in dit geval zijn Prikkie en ik het bijna met elkaar eens. Nu wordt het eng 🙂
Gr.R. concludeert: Het Prikkiegetal van Extreme is 84 (op de schaal van 100).
Gr.R. concludeert: Het Prikkiegetal van Extreme is 84 (op de schaal van 100).
Gr.R.: nog wel iets hoger. Extreme stond in m’n jaarlijstje… Maar het Prikkiegetal bevalt me wel. 😉 Mooie aanvulling op de Paradox van Prikkie.
Gr.R.: nog wel iets hoger. Extreme stond in m’n jaarlijstje… Maar het Prikkiegetal bevalt me wel. 😉 Mooie aanvulling op de Paradox van Prikkie.